Αγαπητέ Πιτσιρίκο, από μακριά – και μέσα από τα τζάμια των τρένων γιατί η καινούργια μου δουλεία είναι κομμάτι μακριά από την κατοικία – βλέπω ξανά το σκηνικό του 2010 να στήνεται στην Ελλάδα. Ψηλά spreads, βουτιές του χρηματιστηρίου στο βούρκο των ομολόγων κι αντίστροφα, νέοι εκβιασμοί και νέα μνημόνια, Αριστερά μνημόνια. Γιατί οι αγορές δεν συγχωρούν τις επιπολαιότητες!
Βάλε μέσα και λίγο από το νέο μείγμα πολιτικής, άλλαξε το μαύρο με το κόκκινο πιπέρι, πρόσθεσε κι ένα φυλλαράκι δάφνης κι άφησε το να βράσει μέχρι τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2015. Σε δυνατή φωτιά.
Το νέο-μνημόνιο θα είναι έτοιμο τον Μάη για το υπογράψει την 1η του μήνα η νέα αριστερή κυβέρνηση.
«Το πλαστό το πασαπόρτι» που σου είχα στείλει μερικές βδομάδες πριν μοιάζει να γράφτηκε από την Πυθία κι όχι από εμένα. Ο ίδιος θίασος.
Το άθλιο εκείνο μπουλούκι που περιδιαβαίνει τις πόλεις και τις κωμοπόλεις της χώρας, «άρτι αφιχθείς από τας Παρισίους» όπως διαλαλεί στους αρχοντοχωριάτες, καλώντας τους να γεμίσουν τις πλατείες. Η ίδια φθηνή πραμάτεια.
Διαβάζοντας τα «ενημερωτικά» site από την Ελλάδα έχεις την εντύπωση ότι όλος ο κόσμος κρατά την ανάσα του σχετικά με την εξέλιξη και την επιτυχία του Ελληνικού προγράμματος.
Επίσης μένεις με την εντύπωση ότι παντού κουβεντιάζουν εκστασιασμένοι για τα νέα ευρήματα από τον τύμβο της Αμφίπολης.
Πιστεύεις – εσφαλμένα βεβαίως – ότι η Ελλάδα είναι ξανά στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
Φυσικά δεν νοιάζεται κανείς. Κι αν κάποτε νοιαστεί κάποιος, το ενδιαφέρον που θα δείξει θα είναι ανάλογο με εκείνο που δείχνει η «πολιτισμένη» Δύση για την Δυτική Αφρική ή την Συρία.
Οι «πολίτες» [τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία] στις χώρες της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής διασκεδάζουν και ελέγχονται μέσω ενός κτηνώδους καταναλωτισμού, της διασποράς του φόβου για κάποια αόρατη απειλή της προσωπικής τους ασφάλειας [πχ IS, τρομοκρατία] και μιας εισαγόμενης δυστυχίας που αφορά όμως τις ζωές των άλλων που συνήθως ζουν αρκετά μακριά από την χώρα τους.
Ξεκίνα λοιπόν έναν εμφύλιο και έναν λοιμό στην ρημαγμένη Ελλάδα των μνημονίων κι ο κόσμος θα βαλαντώσει στο κλάμα και θα πλημμυρίσει τον ελληνικό λαό με τόνους συμπάθειας. Χρήματα, πάντως, δεν πρόκειται να δώσει κανείς.
Στην Ελλάδα, η χρεοκοπία της οικονομίας έχει γίνει πια και χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας γενικότερα.
Στην Ελλάδα η επόμενη – υποχρεωτική – πράξη του δράματος θα είναι η απονομή της δικαιοσύνης. Κι αυτό εκ των πραγμάτων θα συμβεί.
Όπως πολύ σωστά γράφεις ο Ελληνικός λαός είχε την ευκαιρία να αποδώσει με την πολιτική του στάση δικαιοσύνη. Να τιμωρήσει τους ενόχους.
Αντέδρασε, όμως, διαφορετικά. Και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι θα αντιδράσει διαφορετικά αύριο.
Θυμίζω πάντως το νόημα δυο λέξεων – Ύβρις και Νέμεσις – κομβικών στην αρχαία τραγωδία.
Η λέξη «ύβρις» αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα προσβολών με λέξεις και με πράξεις και δεν αφορά μονάχα σε άτομα ή στα θεία. Αφορά και τις προσβολές στις αξίες εκείνες που δίνουν νόημα και συνοχή σε μια κοινωνία.
Η λέξη «Νέμεσις» προέρχεται από το ρήμα «νέμω» που σημαίνει μοιράζω. Σημαίνει απλά ότι αποδίδω στον καθένα αυτό που του αξίζει. Την «Ύβρις» ακολουθεί η «Νέμεσις».
Το έγκλημα ακολουθεί η τιμωρία. Βρίθει από παραδείγματα η ιστορία της ανθρωπότητας.
Η «Ύβρις» και η «Νέμεσις» είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την όποια «Κάθαρση».
Κανόνας απαράβατος ιδίως για τα μεγάλα εγκλήματα.
Φιλιά πολλά από την Εσπερία
Ηλίας
Υ.Γ. Ασχολούμαστε πάντως οι Έλληνες πολύ με τα spreads και την πτώση στο ΧΑ. Αν κάποιος έπαιρνε την γενναία απόφαση να διαγράψει το χρέος, τα spreads θα έπεφταν και οι αξίες των μετοχών θα ανέβαιναν μέσα σε λίγους μήνες. Και μη μου πείτε για το ευρώ. Δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν Έλληνα η παραμονή ή μη της χώρας στο ευρώ. Μονάχα οι Γερμανοί και οι Γάλλοι θα έπρεπε να προβληματιστούν για αυτό το ενδεχόμενο. Από το δικό τους χέρι περνάει η απόφαση αυτή. Από το δικό μας χέρι περνά μονάχα η απόφαση για την διαγραφή [έστω και μονομερώς αν δεν μπορεί να γίνει με διαπραγματεύσεις] του χρέους. Και για να αντιγράψω λίγο το ύφος του καλοκαιρινού Πιτσιρίκου, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έπρεπε να ανακοινώσει την διαγραφή του χρέους και μετά να ξεκινήσει τα μπάνια, αφήνοντας τους χοντροκώληδες Γερμανούς να υπολογίζουν τα υπέρ και τα κατά μιας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, κλεισμένοι στα μουχλιασμένα γραφεία τους. Whatever will be, will be! Δυστυχώς όμως, δεν θα έχει μπάνια το επόμενο καλοκαίρι. Περιμένετε – πολλοί από εσάς – μια κυβέρνηση της Αριστεράς, θα έχετε όμως μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον θα εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή ο Σαμαράς. Για τον Βενιζέλο ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε.
(Αγαπητέ Ηλία, τι ωραία που τα γράφεις. Τελικά, βοηθάει το να είσαι μακριά από την Ελλάδα. Να γράφεις, μη με ξεχνάς. Τώρα έχεις γίνει και σταρ. Σε περιμένουν οι αναγνώστες του μπλογκ. Εγώ έχω πάθει ένα μικρό σοκ μετά την επιστροφή μου στην Αθήνα και τρέχω από θέατρο σε θέατρο, για να μην βλέπω την πραγματικότητα. Ευτυχώς, έχω χρήματα για μπάνια για το επόμενο καλοκαίρι. Με το μεθεπόμενο δεν ξέρω τι θα γίνει. Δούλευε πολύ εσύ, για να μου στείλεις χρήματα, αν χρειαστεί. Θα το παίξω Καζαντζάκης. Θα στέλνω γράμματα και θα ζητάω χρήματα από τον έναν κι από τον άλλον. Αλλά μπορεί να δουλέψω στο μεταξύ, οπότε θα σου στείλω εγώ λεφτά, για να έρθεις να κάνεις τα μπάνια σου. Θα την βρούμε την άκρη. Έτσι, για την αλητεία. Φιλιά!)
http://pitsirikos.net