Ο παππούς και η γιαγιά μου ζουν σε ένα ορεινό χωριό της κρητικής επαρχίας. Κάθε καλοκαίρι, από παιδί, τους επισκέπτομαι, επιστρέφοντας στον παράδεισο των παιδικών μου χρόνων, μια πολύχρωμη αυλή που μοσχολοβολάει.
Το χωριό ερημώνει, η στατιστική για τον μέσο όρο ζωής ανάμεσα στα φύλα επιβεβαιώνεται περίτρανα. ‘Εκλεισαν τα καφενεία, λιγοστοί πια οι άντρες, “εγέμισε χήρες το χωριό” παρατηρεί ο παππούς κοιτώντας τη γιαγιά πονηρά για το υπονοούμενο.
Η κληματαριά έχει πια χαλάσει και ο ίσκιος περιορίστηκε, κάνοντας λιγάκι πιο άβολο το αραλίκι στην Εδέμ.
“Γιατί δε φωνάζεις κανένα εργάτη να στη φτιάξει ρε παππού;” αναρωτιέμαι μεγαλοφώνως.
Στο χωριό είχαν ριζώσει δύο οικογένειες μεταναστών, μία από τη Βουλγαρία και μία από την Αλβανία και είχε ξερημάξει ο τόπος. Τις βαριές αγροτικές δουλειές που δε μπορούσαν πια να επωμιστούν τα αποδεκατισμένα έτσι κι αλλιώς γεροντάκια, τις αναλάμβαναν οι δύο εργάτες του χωριού. Οι γυναίκες τους φρόντιζαν κατάκοιτες ηλικιωμένες κι έκαναν κι άλλες δουλειές. Η παρουσία νέων ανδρών έδινε και μια αίσθηση ασφάλειας στους κατοίκους.
Με τη σειρά του το χωριό, φρόντισε τις οικογένειες, τους έδωσε στέγη και ρούχα, τους έδωσε μεροκάματα.
“‘Εφυγαν, παιδί μου”, μού απάντησε ο παππούς, “γυρίσανε στα μέρη τους…”
“Και τις ελιές ποιος τις μαζεύει τώρα;” απόρησα.
“Έρχονται εργάτες από τα γύρω χωριά και συνοριζόμαστε ποιος θα τσι πρωτοπάρει”.
Στη δεκαετία του ’90, το κύμα μετανάστευσης από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ έδωσε ζωή στην ύπαιθρο, οι αγροτικές καλλιέργειες είχαν πάρει να μαραζώνουν γιατί κόβαμε τις γέφυρες με το παρελθόν στην παραζάλη της επίπλαστης ευημερίας. Και τις ζωντάνεψαν τα χέρια των μεταναστών, που με τον καιρό έγιναν τα στηρίγματα των γέρων χωρικών.
Ελάτε μετά να μου πείτε πως δε χωράμε, πως περισσεύουν οι ξένοι στη χώρα.
Posted by NIEMANDSROSE at 18/8/2015 / 1:44 μ.μ.
One Comment
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΛΕΚΑΤΣΑΣ
Γιατί πας στην Κρήτη ??? τόσο μακρυά …..δεν υπάρχει διαφορά καμία θα σου έλεγα
με το Θιάκι……δώσε μια ματιά τον Χειμώνα ποιός βγαίνει για ελιές ?? Εκτός από μένα και σένα
ελάχιστοι ….πως να χαλάσουν τα μανικιούρ και μαλιά τους οι κυρίες …… πως να κουβαλήσουν
σκάλα , πανιά , πριόνια , να τσουβαλιάσουν/κουβαλήσουν ελιές …δύσκολα όλα αυτά ….
κάποιος χωριανός μου πριν μερικά χρόνια αν και είχε μεγάλη ανάγκη μου είπε ξεκάθαρα : ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΑΛΒΑΝΟΥΣ …..κατά τα άλλα μας φταίει Η Μέρκερ , οι θεσμοί , ο Σ’οιμπλερ ,ΔΝΤ , ο Σαμαράς , τώρα ο Τσίπρας , οι Αλβανοί που μας παίρνουν τα μεροκάματα , θέλουμε σύνταξη απο τα 45 μας , να μην κάνουμε τίποτε,να τιμωρήσουμε του Ευρωπαίους που μας δίνουν δάνεια με 1 % για να κάνουμε ‘ολες τις λαμογιές , κομπίνες , να πάμε στην δραχμή αλλά να μην πληρώσουμε τα δάνεια που τρώγαμε ( ολοι μαζί) τόσα χρόνια με δέκα μασσέλες , να μπούμε στο δημόσιο σε μια θεσούλα που να μην κάνουμε τίποτε ( μόνο τον δύσκολο / η ακόμα και στις υποχρεώσεις μας ) ….να μην κόβουμε αποδείξεις πουθενά να μην πληρώνουμε εφορία ,να μην πληρώνουμε ΙΚΑ , ΤΕΒΕ κατα τα άλλα θέλουμε παιδεία , υγεία , δρόμους , λιμάνια , ΑΕΡΟΔΡΌΜΙΑ , σύνταξη πριν εργαστούμε ……..να μας βρούνε μία θεσούλα για το παιδί κάπου κοντά να μην κουράζεται ….καί τόσα άλλα μοναδικά ΕΛΛΗΝΙΚΑ καμώματα …Νασ θυμίσω στοΝ ΟΛΠ οι Μανιάτες με την γέννηση αγοριού στέλνανε τηλεγραφημα ΅ΕΓΕΝΗΘΗ ΑΡΕΝ ΚΡΑΤΗΣΑΤΕ ΘΕΣΗ .
Εμας δεν μας ενδιαφέρει αν οι Γερμανοί εργαζόμενοι είναι κουτοί , εδώ και 10 χρόνια παίρνουν σύνταξη στα 67 , το ίδιο και άλλοι Ευρωπαίοι αλλά και οι Αυστραλοί ακόμα ….εδώ είναι Ελλάδα …Το ξέρω μερικοί θα δυσαρεστηθούν διαβάζονας αυτά , τους ζητάω συγνώμη αλλά δεν μπορώ να συμπλέξω με αυτά τα ιδεώδη …… τι να κάνουμε η αλήθει α ε’ιναι πικρή αλλά είναι ΑΛΗΘΕΙΑ ….. θα προσαρμοστούμε είτε θέλουμε είτε όχι και μάλιστα με κυβέρνηση ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ …..διότι απλά δεν υπάρχει εναλλακτική λύση αν θέλουμε να μείνουμε στην Ευρ’ωπη εκτός και θέλουμε να γίνουμε Κούβα , Βενεζου’ελα , Αργεντινή κ.λ.π.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΛΕΚΑΤΣΑΣ