και των συρρεόντων εγκλημάτων…

αυγή | 22.05.2016

Του Θανάση Καρτερού

Διάβασα στο Διαδίκτυο ένα απόσπασμα από το άρθρο 126 του πολυνομοσχεδίου, που αναφέρεται στις εταιρείες στις οποίες έχουν καταλογιστεί πρόστιμα για «εναρμονισμένες» πρακτικές. Για πρακτικές καρτέλ, εν ολίγοις. Λέει λοιπόν εκεί ο -αριστερός- νομοθέτης: «Σε περίπτωση ολοσχερούς εξόφλησης των προστίμων που έχουν επιβληθεί κατά τις διατάξεις των άρθρων 25 και 25α, εξαλείφεται το αξιόποινο των εγκλημάτων του παρόντος νόμου και των συρρεόντων εγκλημάτων που στρέφονται…» κ.λπ.

Που πάει να πει, σ’ αυτή τη γλώσσα τη στριφνή, που κατασκευάστηκε για να μην την καταλαβαίνουμε, ότι: μια μεγάλη κατασκευαστική για παράδειγμα, από αυτές που έχουν πιαστεί να ληστεύουν εναρμονισμένα το Δημόσιο, δηλαδή όλους εμάς, πληρώνει ένα ποσόν ασήμαντο μπροστά στα παράνομα κέρδη που τσέπωσε με εγκληματικές πράξεις και… αθώοι οι κατηγορούμενοι. Περιστερές λευκές από τα εγκλήματα του παρόντος νόμου και από τα συρρέονται εγκλήματα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Έχω μια αναρώτηση, όπως έλεγαν παλιά στα reality: Γιατί το σκέφτηκε αυτό, όποιος το σκέφτηκε; Για να εισπράξει το Δημόσιο κάποια εκατομμύρια από τα δισεκατομμύρια που εισέπραξαν οι βαρόνοι; Μια διά νόμου θεσπισμένη μίζα δηλαδή για όποιον τα έχει και τα χώνει; Ή μήπως η ρύθμιση γίνεται για να αποδειχτεί ότι και αυτή η κυβέρνηση, όπως όλες μέχρι τώρα, είναι φίλος της επιχειρηματικότητας και ξέρει να συγχωρεί, εν ονόματι της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης, αμήν;

Έχω και άλλη μια αναρώτηση: Τα άλλα εγκλήματα, που προκύπτουν από τις εναρμονισμένες πρακτικές, τα πιο σοβαρά, τα παράνομα έσοδα από εγκληματική δραστηριότητα, πάπαλα κι αυτά με τη νέα ρύθμιση; Παραγράφονται ως «συρρέοντα»; Αν δηλαδή ένας όμιλος έβγαλε ένα δισ. με τα κόλπα αυτά, πληρώνει το πολύ 10% από το τζίρο του προηγούμενου έτους και ουδείς ενοχλεί τα πακέτα που αναπαύονται στην Ελβετία; Πληρώνει μίζα για το σκοινί που έκλεψε και του χαρίζουμε την κλεμμένη αγελάδα που σέρνει πίσω του;

Άλλη μια αναρώτηση: Ποιο είναι το μήνυμα που παίρνει η κοινωνία για το ποιόν μιας κυβέρνησης που, ανάμεσα σε δεκάδες ρυθμίσεις σκληρές για κόσμο και κοσμάκη, χώνει και μια ρύθμιση όλο κατανόηση για κείνους ακριβώς που έκαναν τη χώρα μπουρδέλο; Αν σκεφτούμε ότι ο λαός των θυμάτων μάς τραβάει δυο μούντζες ως προστάτες των θυτών, θα έχουμε άδικο; Ή θα πέσουμε έξω αν σκεφτούμε ότι επιβεβαιώνεται για τους πληβείους πως και με την Αριστερά ισχύει το μαρξιστικό: Έχεις φλουριά, έχεις θωριά;

Και μια τελευταία αναρώτηση: Πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί οι γνωστοί εναρμονισμένοι ή να δώσουν κάτι τις και να καθαρίσουν; Ο νομοθέτης απάντησε πάντως χωρίς εμάς, για μας…