06.09.2017, 15:32 | εφσυν
Θεοδώρα Σταθούλια *
Τον Μάρτιο του 1946, η ιστορική ομιλία του Τσόρτσιλ με τον πολιτικά χυμώδη και παραπλανητικό τίτλο «Οι κραυγές της ειρήνης: οι συνδετικοί ιστοί που δημιουργούν την ειρήνη» προδιέγραψε τη στρατηγική του Ψυχρού Πολέμου στο Westminster College της Αμερικής, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά τον όρο «σιδηρούν παραπέτασμα» (iron curtain), που συνέβαλε καθοριστικά στη συγκρότηση ενός διαρκούς ιδεολογικού και πολιτικού μετώπου του «ελεύθερου κόσμου» έναντι της Ρωσίας.
Ο Τσόρτσιλ, σχεδιάζοντας τα πολιτικά εργαλεία για το μέλλον, κάλεσε σε αντίσταση στη (σοβιετική) «τυραννία» με συνδετικό ιστό τον ΟΗΕ.
Προσκεκλημένος του προέδρου Τρούμαν, έθεσε τον θεμέλιο λίθο της νέας πολιτικής της Δύσης για την ειρήνη έναντι των «εχθρών» της, απευθύνοντας πρόσκληση στην Αμερική να ηγηθεί του ΟΗΕ, της μετεξέλιξης της Κοινωνίας των Εθνών. Τα σχέδια του Τσόρτσιλ ολοκληρώθηκαν από το δόγμα Τρούμαν που είχε ως συστατικό του το Σχέδιο Μάρσαλ.
Η χρηματοδότηση της ανασυγκρότησης της Δύσης, ακόμα και της Γερμανίας, θα περνούσε από τη χρήση της ιστορίας ως μαρτυρίας στις τάξεις της ενδυνάμωσης της «ελεύθερης» Ευρώπης έναντι του «σιδηρού παραπετάσματος».
Στην Ελλάδα, το Σχέδιο Μάρσαλ έδωσε τη νίκη στις αντιδημοκρατικές δυνάμεις της πολιτικής μισαλλοδοξίας και του ρεβανσισμού.
Τον Ιούνιο του 2008, σχεδόν 20 χρόνια από το «Τέλος της Ιστορίας» του Φουκουγιάμα και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ανίδεοι για το ιστορικό προτσές και τις οπισθοδρομήσεις, που είναι μέρος της κίνησης της Ιστορίας και ποτέ το τέλος της, αυτοί που βγήκαν από τις χεγκελιανές σελίδες, οι Τσέχοι συγγραφείς της Χάρτας 77 που όμως δεν είχαν καταλάβει την εθνική αξιοπρέπεια μαζί με τους Γερμανούς, αυτούς που δεν έμαθαν τίποτα από την καταστροφή που έχουν προκαλέσει, υπογράφουν τη Διακήρυξη της Πράγας, η οποία αναγνωρίζει τα θύματα του κομμουνισμού και του ναζισμού.
Στην πραγματικότητα η Διακήρυξη είναι επίθεση κατά του κομμουνισμού υπό την επίβλεψη του Γερμανού τότε πολιτικού και μετέπειτα προέδρου της Γερμανίας, Γιόαχιμ Γκάουκ.
Η εξίσωση κομμουνισμού-ναζισμού είναι αναγκαία για να πνιγούν στο σκοτάδι της Ιστορίας και στην ισοπέδωση οι ζωές και οι αγώνες εκατομμυρίων ανθρώπων που θυσιάστηκαν κατά του φασισμού, αλλά και για να νομιμοποιηθεί η ναζιστική θηριωδία.
Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα χρειάζεται τη συνειδησιακή θεμελίωση αυτής της εξίσωσης αντί της έμπρακτης ιστορικής συγγνώμης και της μελέτης της ναζιστικής ιδεολογίας.
Στη Διακήρυξη της Πράγας διατυπώνεται καθαρά η θέση ότι τα ιστορικά βιβλία θα πρέπει να προσαρμοστούν και να αναθεωρηθούν ως προς την ευρωπαϊκή ιστορία «έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να μάθουν και να κατανοήσουν τον κομμουνισμό και τα εγκλήματά του με τον ίδιο τρόπο που έχουν διδαχθεί να αξιολογούν τα ναζιστικά εγκλήματα».
Συνεπώς, για τους Ευρωπαίους πολίτες, το μήνυμα είναι πως αν έχουμε αναβίωση του φασισμού, θα είναι αποτέλεσμα της ελλιπούς ιστορικής καταδίκης του κομμουνισμού.
Ομως, το ευρωπαϊκό δόγμα ότι η Ιστορία κινείται σε προοδευτική κατεύθυνση διότι κρίσιμα ιστορικά θέματα και γεγονότα έχουν βρει τη σωστή θέση τους στις σελίδες της, και επιπλέον διότι τα ιδεολογικά φαντάσματα-εξωθεσμικά στηρίγματα της φασιστικής ιδεολογίας δεν έχουν θέση στη θεσμική ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, βρίσκει καθημερινά την πολιτική του ακύρωση.
Πρόσφατο παράδειγμα: το σύνθημα του φασιστικού κινήματος Ustasa (Ούστασα) του κροατικού Β’ Παγκόσμιου Πολέμου «Za dom spremni» («Ready for the Home(land)», «Ετοιμοι για την Πατρίδα») παραμένει στις πολιτικές δυνάμεις του κροατικού κυβερνητικού συνασπισμού.
Η κυβέρνηση συνασπισμού της Κροατίας, της πρόσφατα ενταγμένης στη «δημοκρατική ευρωπαϊκή οικογένεια», υπό την ηγεσία της Κροατικής Δημοκρατικής Ενωσης, αντιμετωπίζει και πάλι μια πιθανή διάλυση, αυτή τη φορά λόγω της επιγραφής με τις λέξεις «Za dom spremni», ένα σύνθημα που χρησιμοποιείται από το κροατικό φασιστικό κίνημα Ustasa.
Το Ustasa σκότωσε πάνω από 83.000 Σέρβους, Εβραίους, Ρομά και αντιφασίστες στο στρατόπεδο Jasenovac μεταξύ 1941 και 1945.
Και στην Αμερική του «ελεύθερου κόσμου», η ταύτιση της αντιφασιστικής πρωτοβουλίας πολιτών «Antifa» με την τρομοκρατία βρίσκει το ψήφισμα της κυβέρνησης «Εμείς οι πολίτες ζητάμε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να καλέσει το Κογκρέσο να ενεργήσει για το ζήτημα: να αναγνωρίσει επίσημα την Antifa ως τρομοκρατική οργάνωση» να συγκεντρώνει ηλεκτρονικά σε λίγες μόλις μέρες 343.000 υπογραφές.
Ο σημαντικός κοινωνικός ρόλος της πρωτοβουλίας «Αntifa» εναντίον των ρατσιστικών συγκεντρώσεων και της βίας της αστυνομίας στην πόλη Σάρλοτσβιλ, αλλά και εναντίον των ρατσιστικών συγκεντρώσεων ως ράλι «ελεύθερου λόγου» στη Βοστόνη, έφερε την κυβέρνηση Τραμπ σε πανικό για να οργανώσει αμέσως το ψήφισμα.
Οι 40.000 διαδηλωτές στη Βοστόνη εναντίον του ρατσισμού και της κρατικής βίας είναι πολλοί για να καταδείξουν την ιστορικά επίκαιρη διάσταση του θέματος του αντιφασιστικού αγώνα.
Στην πραγματικότητα έφερε στο προσκήνιο την ουσία μιας κρίσιμης πολιτικής και ιδεολογικής σύγκρουσης που διαχρονικά συγκροτεί τον θεμελιώδη αγώνα των κομμουνιστών και των αριστερών για την ανθρώπινη κοινωνία ή την κοινωνικοποιημένη ανθρωπότητα, όπως μας λέει η θέση 11 για τον Φόιερμπαχ (Κ. Μαρξ).
*πολιτική επιστήμων, δρ Επιστήμης της Πληροφορίας
