αυγή \ 23 Αυγούστου 2018 01:18
Η Ν.Δ. αγωνίστηκε τριάμισι χρόνια για να μην φτάσει η χώρα έως αυτό το σημείο. Προσπάθησε να μπλοκάρει τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς στις αξιολογήσεις. Πίεσε την κυβέρνηση να υπογράψει ό,τι της ζητούσαν, προκειμένου να την αποσταθεροποιήσει. Παρακάλεσε για τέταρτο Μνημόνιο ή έστω για πιστοληπτική γραμμή. Προεξόφλησε την εφαρμογή του “κόφτη”. Απαίτησε από τον Μοσκοβισί να κοπούν οι συντάξεις. Δεν τα κατάφερε.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της Ν.Δ. είναι ότι έχει ευθυγραμμιστεί πλήρως με τη λογική των Μνημονίων και της λιτότητας. Η αντίθεσή της στην αύξηση του κατώτατου μισθού, στις συλλογικές συμβάσεις, στην πολιτική της κοινωνικής αλληλεγγύης, στην αναδιανομή του πλούτου, στην ανασυγκρότηση της δημόσιας υγείας και του κοινωνικού κράτους είναι ακριβώς η πολιτική που κατέστρεψε τη χώρα την περίοδο 2010 – 2014. Δεν μπορούν να την πουλήσουν τώρα ως “αναπτυξιακή”. Η μόνη τους ελπίδα ήταν να μην καταφέρει η κυβέρνηση να κλείσει τα Μνημόνια, ώστε να μπορέσουν να τα συνεχίσουν αυτοί.
ΤΩΡΑ Η ΘΕΣΗ της Ν.Δ. είναι δύσκολη. Απέναντι στην Αριστερά, που ιεραρχεί ως πρώτο στόχο τη στήριξη της κοινωνίας, η Ν.Δ. αντιπαραθέτει τη διαιώνιση της λιτότητας. Και καθώς δεν υπάρχουν πια Μνημόνια, για καλύψει πίσω τους αυτό το σχέδιο, είναι αναγκασμένη να το υπερασπιστεί. Δύσκολο