aris: η άγια, ειρηνική και αναμάρτητη ελληνική οικογένεια

aris | 27 Μαρτίου 2015 at 11:39

Με αυτό τον τρόπο που περιγράφει ο κ Ασιμακόπουλος διαμορφώνουμε συνειδήσεις Ελλήνων πολιτών και μετά μας φταίνε όλα τα άλλα εκτός από τον «κακό μας τον καιρό».
Δυστυχώς τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα από τα περιγραφόμενα.
Πριν κάνα χρόνο λοιπόν παιδί φίλου μου παρουσιάζεται στρατιώτης μαζί με ένα συμφοιτητή του με μια «προνομιούχα» ειδικότητα λόγω πτυχίου σε συγκεκριμένο αντικείμενο. Χωρίς γλείψιμο και τα δύο (αν και υπήρχε), δεν χρειάζεται να παραμείνουν για συγκεκριμένη σχολή εκπαίδευσης αφού ήδη ήταν έτοιμα και φεύγουν ο ένας για Κύπρο και ο άλλος για Έβρο με χαρτί αμετάθετου (τώρα πόσο ισχύει αυτό το αμετάθετο είναι άλλη υπόθεση). Χα χα χα. Στον Έβρο λοιπόν ο ένας κάνει ταυτόχρονα τον καψυμιτζή, το κομάντο (αλεξίσφαιρα, περιπολίες κλπ), βάρδιες , αγγαρείες και φυσικά και βάρδιες στην ειδικότητά του. Όλα αυτά μαζί άφηναν και 3-4 ώρες ύπνου. 13 κιλά σε 2 μήνες είχε χάσει ο άνθρωπος! Ψυχή δεν στέρνανε εκεί επάνω και στην Αθήνα τους δίνανε άδεια εξόδου γιατί δεν υπήρχαν κρεβάτια να κοιμηθούνε, χα χα χα. Καλά για τον άλλον στη Κύπρο άλλη καλύτερη κατάσταση (πλάκα – πλάκα ήταν λίγο καλύτερη), Ας κάνει ο καθένας μας τους συσχετισμούς του και ας συμπεράνει την εικόνα που διαμόρφωσαν αυτά τα παλληκάρια (και πόσα άλλα φυσικά), για το τι σημαίνει Ελληνικό κράτος. Φυσικά δεν είχαν πρόβλημα με αυτά που προσέφεραν στη πατρίδα, αλλά για τη διαφορά που είχαν με άλλους.
Τώρα με τα χωσίματα σε θέσεις εργασίας άλλο δράμα και το χειρότερο δε φτάνει που μπαίνουνε «αμπωτοί» σου πουλάνε και μούρη έπειτα! Χα χα χα.
Και τι δεν έχω γνωρίσει μια και καλώς, ή κακώς δεν είχα γλείψιμο όταν βγήκα στην αγορά εργασίας!!
Το πιο χαρακτηριστικό, προσλαμβάνομαι μετά εξετάσεων, συνεντεύξεων αστυνομικών ψαξιμάτων κλπ, σε μια μεγάλη – μεγάλη ιδιωτική Ελληνική εταιρεία, ημέρα του Άη Νικόλα ήτανε θυμάμαι και αφού το καλοσκέφτηκα πήγα κατ΄ ευθείαν στα κεντρικά γραφεία. Ρώτα από δω και από κει φτάνω στο γενικό δερβέναγα. Και με πόσα λεφτά προσλήφθηκα αρωτάω??
-Τόσα μου λέει ο απέναντί μου.
-Μα η τελευταία μου λέξη ήταν για τόσα!
Με κόβει από πάνω μέχρι κάτω ο τύπος, ανοίγει ένα συρτάρι δίπλα του, κοιτάει προφανώς τι γλείψιμο είχα και αφού δε βλέπει τίποτα μου απαντάει:
Μα παιδί μου αυτή τη θέση την πιάνουν άλλοι με υπουργό και εσύ δεν θέλεις?? Χα χα χα.
Πήγα και σε τρεις μήνες πήρα αύξηση 33% , όπως και πήρα γεύση του θράσους που λόγω άγνοιας είχα προς το συγκεκριμένο πρόσωπο που απαύτωνε και έδερνε τότε. 10 χρόνια έκατσα εκεί μέσα!
-Η κοπέλα μου δίνει εξετάσεις στο ΝΑΤ, βγαίνει πρώτη και μας παίρνανε το βράδυ τηλέφωνο στο σπίτι για να μας πείσουν ότι ήταν δεύτερη μαζί με δύο άλλες και από αυτές με κλήρωση παρωδία προσελήφθη μία που την γνώριζαν όλοι εκεί μέσα!
Γελάσαμε με τη ψυχή μας θυμάμαι μια και είχε στο μεταξύ περάσει σε πολύ καλύτερο πόστο.
Θα μπορούσα να γράψω αρκετές προσωπικές εμπειρίες για γέλια και για κλάματα, ά ένα ακόμα καλό! Κάποιος εκπρόσωπος των εργαζομένων ( κομματόσκυλο) στην επιτροπή προσλήψεων σε μια άλλη επιχείρηση, αφού δεν έβρισκε πώς να με κόψει έθεσε θέμα πως θα παίρνω εγώ τα ίδια χρήματα με τους ένα χρόνο πριν προσληφθέντες ! Αλλά δε του πέρασε! Χα χα χα. Και ήταν εκπρόσωπος των εργαζομένων όχι ο επιχειρηματίας! Χα χα χα χα!
Παραγελάω έ? Είπαμε είμαι λίγο κουρλός Θιακοκεφαλλονίτης!

Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.