
iloveithaki.gr, 19/10/2025
ένα τραγούδι για την ενετοκρατία
ένα τραγούδι για σένα
ο χρόνος, λένε, δεν περιμένει
μα εσύ τον βλέπεις να παίζει
σαν παιδί, να μαδά το λουλούδι της νιότης
χωρίς να ξέρει τι κάνει
ήρθαν οι ξένοι
έφεραν φωνές, φώτα, και νόμους
μα μέσα στα στενά, η ψυχή έμεινε ελληνική
σαν καντήλι που δεν το σβήνει η θάλασσα
κάθε πέτρα θυμάται
κάθε τραγούδι λέει το ίδιο μυστικό
πως η ελευθερία δεν πεθαίνει
μόνο αλλάζει ρούχα
δεν μιλάει μόνο για το παρελθόν
μιλά για τώρα
για τους χρόνους που χάθηκαν
για τις νύχτες που νιώθεις ξένος
στην ίδια σου τη ζωή
κάθε κουπαστή που πιάνεις
είναι ένα κομμάτι δρόμος πίσω
κάθε κύμα που σε χτυπά
είναι το χέρι του χρόνου
που ζητά να σε θυμηθεί
ο χρόνος δεν είναι εχθρός
είναι παιδί
παίζει με ό,τι αγαπά
και μαδώντας το, το κάνει αιώνιο
έτσι κι η ζωή
μάδησε τη νιότη σου
μα κράτησε το άρωμα
η μουσική δε λησμονεί
όσα χάθηκαν
ούτε τα κάστρα ούτε τα βλέμματα
το τραγούδι για την ενετοκρατία
είναι μια προσευχή
για εκείνους που έζησαν χωρίς πατρίδα
κι όσους ακόμη ψάχνουν τη δική τους
Τις νύχτες του καλοκαιριού που ‘ριχνε τα μαλλιά σου
ένα αεράκι νοτικό μες στη θολή ματιά σου
θυμάσαι το μπάρμπα Στελλή με τσ’ ώρες να μιλεί
για ένα μικρό Σαρακηνό κουρσάρο τον Αλή;
Μικρό παιδί το πήρανε και το ‘ψησε η αρμύρα
τρανός κουρσάρος γίνηκε, έτσι το ‘γραφε η μοίρα
έλεγε ο γέρος κι έπεμπε το λογισμό μου αλλού
μα επάτουνα στα χνάρια σου στην άκρη του γιαλού
Σ’ ένα ακρογιάλι μια βραδιά, στου φεγγαριού τη χάση
άραξε τη γαλέρα του μέχρι ο νοτιάς να πάψει
και μάγεψε τη σκέψη του μιας κόρης το φιλί
και η γαλέρα εμίσεψε με δίχως τον Αλή
Ήτανε λέει στη φύση του καράβια νε κουρσεύει
και πολιτείες μακρινές κι άγνωστες να γυρεύει
κι έφυγε από την αγκαλιά της κόρης μια βραδιά
με σύντροφο αγιάτρευτη πληγή μες στην καρδιά
Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί κοντά στην άκρη
της ιστορίας του ‘φευγε του γέρου ένα δάκρυ
άμμος λέει πως του ‘μπαινε στα βλέφαρα βαθιά
που σήκωνε απ’ τη θάλασσα η δυνατή νοθιά
Μάδησε ο χρόνος σαν παιδί της νιότης το λουλούδι
μα εγώ σε φύλαξα ακριβή σ’ ένα φτωχό τραγούδι
φαίνεται πως σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ πολύ
για να δακρύζω σαν μιλώ για το μικρό Αλή