Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “ο πυθαγόρας πέθανε από την πείνα κι ο τσε από την …“:
Οι «γραίες» τρείς ήτανε αναμφίβολα αφού και τώρα τρείς είναι.
Προτάσεις υπάρχουν μόνο που δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι φανερά, άρα απλά δεν μπορούν να δώσουν λύσεις αφού δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά προβλήματα.
Άρα προτάσεις πάπαλα!
Δυστυχώς ένα πράγμα μόνο γνωρίζουμε ότι δε γνωρίζουμε τίποτα όπως είπε κάποιος πολλά χρόνια πριν.
Υπάρχουν δύο κινήσεις λοιπόν:
Να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, ή για κάτι που δεν έκανες.
Διαλέγεις και παίρνεις.
Ποια είναι η διαφορά?
Στη πρώτη περίπτωση μετάνοιας καθορίζεις τον εαυτό σου κόπανο.
Στη δεύτερη ο συγκεκριμένος προσδιορισμός μένει σε αμφιβολία και σου δίνει την αισιοδοξία ότι μπορεί και να μην είσαι.
Σε μπέρδεψα λίγο φίλε αλλά τι να κάμω μπερδεμένος είμαι και εγώ χειρότερα.
Ο Τσε και ο Χριστός!
Ο Τσε ξεπαστρεύτηκε αφού προδόθηκε από τον ίδιο το « χώρο» του.
Ο Χριστός σταυρώθηκε αφού προδόθηκε και αυτός από το «χώρο» του.
Συμπτώσεις έ ?
Σηκώνανε πολύ «σκόνη» φαίνεται.
Τώρα με τόση ασφαλτόστρωση και οι δυο θα ζούσανε, τσάμπα πήγανε!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.
One Comment
aris
Το Χριστό φίλε τον τιμούν αυτοί που τον σταύρωσαν.
Γιατί κατάλαβαν το λάθος τους και μετανόησαν?
Όχι ακριβώς αλλά για να κρύβονται πίσω από το αγκάθινο στεφάνι του.
Τον Τσε τον τιμούν αυτοί που στην ουσία τον πρόδωσαν.
Γιατί?
Απλούστατα για να κρύβονται πίσω από το μπερέ του.
Τα «αρώματα» πάντα χρειάζονται για να κρύβουν τη βρώμα ένθεν και ένθεν.
Τα σύμβολα πάντα χρειάζονται στους ανθρώπους όπως το μελάνι στα χταπόδια.
Ο «άνθρωπος» πάντα θα προσπαθεί να γίνει άνθρωπος, αλλά στην ουσία ποτέ δε το θέλει. Γιατί απλά αυτό είναι τόσο απλή επιδίωξη που θα το είχε πετύχει προ αιώνων!!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Υ.Γ.
Αυτό δεν είναι φιλοσοφία δικιά μου, αλλά μου έρχεται κάθε φορά που περνάω τον Ισθμό και τηράω μπας και δω το δάσκαλο το Διογένη με κανένανε παρέα.
Τίποτις, έδεκει μαγγούφης και έρημος είναι.
Και ψάχνει 2.500 χρόνια…
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.