 |
| χταποδάκι |
δδμανιας, 2/4/2023
για τα λάχανα ο λόγος.. ή να τα πω χόρτα; γιατί εδώ, στο θιάκι σε ρωτούν αν “έμασες λάχανα” κι όχι αν “μάζεψες χόρτα”. χόρτα είναι όλα τα χορτάρια, τρώγονται, δεν τρώγονται, λάχανα είναι όσα τρώονται.
δεν τα λένε όμως έτσι μοναχά οι ντόπιοι εδώ.. ακόμη κι ο αριστοφάνης (“θεσμοφοριάζουσαι”456) τα ονομάτιζε λάχανα:
λάχανα, λοιπόν, πήαμε να μάσουμε και ευτυχώς τα βρίσκεις τζάμπα ακόμα στο θιάκι. ώσπου να μας τα απαγορεύσουν όλα με τις νέες νομοθεσίες που έρχονται από αμερική (βλέπε, εβραϊκές πολυεθνικές, νερό κλπ) κώδικες αλιμεντάριους και σχετικά, δεν ξέρω τι θα κάνουμε.. αλλά, προς το παρόν, που μας έχουν απαγορεύσει όλα τα υπόλοιπα εκτός από τα λάχανα, ας τα γνωρίσουμε καλύτερα! γενεές γενεών μεγαλώσανε μ’αυτά, πριν την εποχή των φαστφουντάδικων και των γκουρμέ εστιατορίων, και επιβιώσανε. τώρα, για το εάν θα επιβιώσουμε εμείς, μη με ρωτάτε…
στην αμερική, ήδη εφαρμόζεται ο νόμος για τα περίφημα “οικιακά αγροτικά προϊόντα”.. σε απλά ελληνικά, απαγορεύεται να φυτεύεις στο κήπο σου. “Για το καλό μας”, φυσικά, για να μας προστατεύσουν.. μην τυχόν και μας πιάσει κανένα κόψιμο, δεν το συζητάω… όχι για τα συμφέροντα της Monsanto και τον απόλυτο παγκόσμιο έλεγχο νερού και τροφίμων… έρχεται και σε μας, δεν το γλιτώνουμε.. όπως απαγορεύονται κι οι ντόπιες ποικιλίες, οι σπόροι των παππούδων μας.. κι όχι μόνο.. σε λίγο θα μας απαγορεύουν να μαζεύουμε και χαμομήλι.. μη βιάζεστε, σιγά-σιγά.. ήδη, στην ευρώπη, από πρώτη τα πέρσι, και πάλι “για το καλό μας” απαγορεύεται να εμπορευόμαστε και να χρησιμοποιούμε όσα βότανα “δεν έχουν κατοχυρωθεί”… και που σαι ακόμα.
παπαδιά
 |
| μεραλίδα |
 |
| βοιδόγλωσσα |
 |
| γουρουνάκι |
 |
| ζώχοι |
 |
| καρυανός |
 |
| βρακανίδα |
 |
| λαγομούστακα |
 |
| λαναράκι |
 |
| λυκοπατησιά |
 |
| μελιόκολλα |
 |
| μελοζώχαρο.. |
 |
| νεροπικραλήθρα |
 |
| πετειναράκι |
 |
| πρασουλήθρα |
 |
| ραδίκι |
 |
| ρικαϊνα |
 |
| σταράκι |
Χόρτα τσιγαριστά με αυγά!
Θέλουμε:
Χόρτα άγρια, με όσο τον δυνατόν μεγαλύτερη ποικιλία, μπόλικο μάραθο και πρασουλήθρες που κάνουν τη διαφορά. Τώρα.. στις πόλεις, κομματάκι δύσκολο το σκηνικό, αλλά στην ανάγκη, λίγο πράσο μπορεί να αντικαταστήσει τις πρασουλήθρες.
Κρεμμυδάκια φρέσκα και ξερά.
Λίγο σκορδάκι.
Αλατοπίπερο.(φρεσκοτριμμένο το πιπεράκι..)
Αυγά (από φυσιολογικές κότες, κατά προτίμηση..)
Λίγο κρασάκι κόκκινο (αυτό είναι δική μου παρέμβαση..)
Ελαιόλαδο και μόνον ελαιόλαδο.
Η διαδικασία απλή. Καθαρίζουμε, πλένουμε καλά και κόβουμε τα χόρτα. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι, τσιγαρίζουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι κι ύστερα ρίχνουμε τα χόρτα, ανακατέβοντας διαρκώς ώστε όλα να τσιγαριστούν και λιγουλάκι, προσθέτωντας κάθε τόσο λίγο ελαιόλαδο. Ρίχνουμε και το ψιλοκομμένο σκορδάκι και μπόλικο μάραθο. Προσθέτουμε αλατοπίπερο, λίγο κρασί, ελάχιστο νεράκι και τα αφήνουμε να ψηθούν. Λίγο πριν τα βγάλουμε από τη φωτιά, σπάμε από πάνω όσα αυγά μάτια χωράνε στην επιφάνεια του φαγητού, καπακώνουμε και περιμένουμε να σφίξουν. Αυτό είναι όλο!
πηγή: firiki
One Comment
aris
Λοιπόν φίλε πες μου για ψάρια, αλλά από λάχανα δεν έχω ιδέα.
Λάχανα λέγουνται, το “χόρτα” είναι των προσποιούμενων τους πρωτευουσιάνους.
Εδώ στα νησιά μας αυτά τα αγριολάχανα που μαζεύανε οι παλιοί ήτανε πικρά ρε γαμώτο, ήτανε και ταγκό το λάδι από τα οξέα, σα σκατά με το συμπάθιο ήτανε. Το μόνο ευχάριστο ήταν η συνοδεία με κάνα κομμάτι σκρούμπο, ή σαρδέλες, άντε και καπνιστό (σκουράτζο για τσου παλιότερους).
Αλλού που τρώω είναι γλυκά και πεντανόστιμα! Τι στο διάολο μαζεύουν και πικρίζουν όλα μαζί?.
Και για να είμαι ειλικρινής ενόμιζα ότι ήταν η ιδέα μου γιατί τα είχα σιχαθεί μικρός, οπότε ούτε για φωτογραφία δε τα ήθελα μέχρι τα τριάντα μου και βάλε.
Σε αυτή την ηλικία βρέθηκα σε ένα τραπέζι και μου τα έβαλαν για σαλάτα. Τι να κάμω αν και ένοιωθα αηδία που τα έβλεπα αποφάσισα λόγω Επτανησιακής ευγενείας να κάμω ότι τα τρώω μια και η καημένη η σπιτονοικοκυρά είχε βγει να τα μαζέψει για πάρτη μου. Τα δοκίμασα και μου καλοαρέσανε και άρχισα να λέω ότι με είχε φάει η προκατάληψη και πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια χωρίς ούτε να τα «μυρίσω».
Πάω όμως σε μια θειά ντόπια ένα πεσκέσι και για να βγάλει την υποχρέωση μου δίνει αγριόχορτα που μόλις είχε μαζέψει. Τα φτιάχνουμε το βράδυ και δε τρωότανε, δηλητήριο τα ρημάδια! Σα το κώνειο του Σωκράτη ήτανε! Χα χα χα χα χα.
Και για δε μου λες γιέ μου γιέ μου δε ξέρω άμα ξέρεις από κοπρόσκυλα αλλά σήμερα είδα ένα μπάσταρδο από ράτσα, να έχει πλακωθεί και να τρώει αγριάδα σα κατσίκα.
Όταν λέμε σα κατσίκα το εννοώ. Πάνω από δέκα λεπτά έτρωε και τη διάλεε το μπάσταρδο, κατσικόσκυλο υπάρχει?
Γιατί Πάσχα όπου να είναι θα έρτει να το βάλω στα υπ΄όψη για τον οβελία.
Με τα “οικιακά αγροτικά προϊόντα” στην Αμερική διάβαζα τις προάλλες μια δίκη που χρονίζει με έναν που φύτεψε μαρούλια στο κήπο του και του λένε να τα βγάλει και να φυτέψει γκαζόν.
Και δυστυχώς δε συμβαίνουν μόνο στην Αμερική κάποιες παλιές αποφάσεις του ΟΗΕ επικαλούνται νομίζω και δε μου αρέσει καθόλου. Κάτι για αναφορά στην Agenda 21 ακούω αλλά δε το έχω ψάξει το πράμα.