
iloveithaki.gr, 13/6/2025
Σιωπηλή προετοιμασία για σύγκρουση: Τι δείχνουν οι κινήσεις Ισραήλ, Ιράν και το “εργαστήριο” της Ουκρανίας;
Καθώς η παγκόσμια ένταση ανεβαίνει, ειδικά στη Μέση Ανατολή, κάποια φαινομενικά «ήσυχα» γεγονότα φωνάζουν πιο δυνατά από επίσημες δηλώσεις. Το κλείσιμο όλων των πρεσβειών του Ισραήλ, η προσγείωση του ισραηλινού κυβερνητικού αεροσκάφους στην Αθήνα, η σταθερή επιχειρησιακή ετοιμότητα του Ιράνκαι ο υποβόσκων ρόλος του πολέμου στην Ουκρανία, συνθέτουν μια ανησυχητική εικόνα: κάποιοι ετοιμάζονται για κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που φαίνεται.
Κλείσιμο πρεσβειών: Η διπλωματία σε απόσυρση
Η απόφαση του Ισραήλ να κλείσει προσωρινά όλες τις πρεσβείες του ανά τον κόσμο δεν είναι ένα απλό «μέτρο ασφαλείας». Πρόκειται για μια καθαρά πολεμική τακτική, που υποδηλώνει ότι η χώρα περιμένει χτύπημα — είτε φυσικό, είτε κυβερνο-τρομοκρατικό, είτε και διπλωματικό. Είναι μια σιωπηλή παραδοχή: περιμένουμε αντίποινα.
Το “Wings of Zion” στην Αθήνα: Τυχαία στάση ή εναλλακτικό κέντρο;
Λίγες ημέρες μετά την ένταση με το Ιράν, το προεδρικό αεροσκάφος του Ισραήλ (“Wings of Zion”) προσγειώνεται στην Αθήνα. Αυτό το γεγονός μπορεί να έχει πολλαπλές ερμηνείες. Όμως η πιο ψύχραιμη ανάλυση δείχνει κάτι βαθύτερο:
- Η Ελλάδα είναι φιλικό και ασφαλές έδαφος.
- Είναι κοντά στο μέτωπο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
- Και, πολύ κρίσιμα, είναι μακριά από την ηπειρωτική Αμερική.
Σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, η Αθήνα είναι προσβάσιμη, ευέλικτη και εκτός άμεσης ακτίνας χτυπημάτων. Η παρουσία του αεροσκάφους ίσως δηλώνει προετοιμασία για μεταφορά επιτελείων, ευαίσθητων προσώπων ή συντονισμό επιχειρήσεων εκτός Ισραήλ.
Ιράν: Μπορεί να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ μέσα σε ώρες
Απέναντι από όλα αυτά, το Ιράν έχει ένα ισχυρό χαρτί: τα Στενά του Ορμούζ, από όπου περνά πάνω από το 20% της παγκόσμιας θαλάσσιας μεταφοράς πετρελαίου.
Η ερώτηση δεν είναι αν μπορεί να τα κλείσει — μπορεί. Το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα θα το κάνει αν χρειαστεί.
Η απάντηση είναι: σε λίγες ώρες.
Οι Φρουροί της Επανάστασης έχουν ειδικές ναυτικές μονάδες, drones, πυραυλικά συστήματα και τακτικές ασύμμετρου πολέμου σχεδιασμένες ακριβώς για αυτόν τον σκοπό. Το σχέδιο αυτό δεν χρειάζεται νέο σχεδιασμό — είναι έτοιμο εδώ και χρόνια.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία: Το “εργαστήριο” για τον επόμενο πόλεμο
Μέσα σε όλη αυτή την εικόνα, η Ουκρανία φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι ένα ξεχωριστό μέτωπο. Κι όμως, ο πόλεμος εκεί λειτούργησε ως πεδίο δοκιμών για μοντέρνα μέσα πολέμου και νέες τακτικές.
- Εκτεταμένη χρήση drones, κυβερνοεπιθέσεων και πληροφοριακού πολέμου.
- Δοκιμή νέων όπλων σε πραγματικές συνθήκες.
- Εκπαίδευση στρατιωτών (και από τη Δύση και από τη Ρωσία) σε υβριδικές μορφές πολέμου.
Η Ουκρανία έδειξε πώς μπορεί να μοιάζει ο πόλεμος του 21ου αιώνα: όχι απλά με τανκς και αεροπλάνα, αλλά με τεχνολογία, δικτυακές επιθέσεις και φθηνά drones με καταστροφική ισχύ. Μήπως, λοιπόν, αυτό που βλέπουμε στη Μέση Ανατολή είναι η “επόμενη πίστα”;
Συμπέρασμα: Οι κινήσεις δεν είναι τυχαίες – και η Ελλάδα δεν είναι στο περιθώριο
Ο συνδυασμός των παραπάνω δεν είναι απλώς συγκυριακός. Είναι κομμάτια του ίδιου γεωπολιτικού παζλ, που χτίζεται εδώ και χρόνια. Το Ισραήλ προετοιμάζεται, το Ιράν περιμένει τη στιγμή του, και οι ΗΠΑ παρακολουθούν από απόσταση.
Η Ελλάδα βρίσκεται γεωγραφικά στην “ουδέτερη” ζώνη μεταξύ του επικίνδυνου Νότου και της απομακρυσμένης Δύσης. Και αυτό δεν είναι απλώς “τοποθεσία στον χάρτη”. Είναι ρόλος. Είναι θέση. Είναι συμμετοχή.
Η ερώτηση πλέον δεν είναι αν ετοιμάζεται κάτι μεγάλο.
Η ερώτηση είναι: είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε;
Και η Τουρκία απέναντι στο Ισραήλ: Ο ρόλος της Άγκυρας αλλάζει τα δεδομένα
Μέσα σε αυτό το πολεμικό σκηνικό, η Τουρκία εμφανίζεται πλέον πιο ανοιχτά εχθρική προς το Ισραήλ. Οι δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας, οι συγκρούσεις ρητορικής και το πάγωμα διπλωματικών σχέσεων — παρά τα παλαιότερα “ζεστά ανοίγματα” — δείχνουν ότι η Άγκυρα συμμερίζεται ανοιχτά τη φιλοπαλαιστινιακή στάση και διαχωρίζει τη θέση της από τον άξονα ΗΠΑ–Ισραήλ.
Αυτό έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία, για τρεις λόγους:
- Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά οι επιλογές της δείχνουν αυτονόμηση από τη Δύση.
- Βρίσκεται γεωγραφικά ανάμεσα σε Ισραήλ, Ιράν και Ελλάδα, άρα η στάση της επηρεάζει στρατηγικές ισορροπίες.
- Έχει στρατιωτική δύναμη, στόλο, drone τεχνολογία, και επιρροή σε μουσουλμανικές χώρες, ειδικά στην Αφρική και Ασία.
Αν η Τουρκία αποφασίσει να ταχθεί ενεργά ή έμμεσα κατά του Ισραήλ (π.χ. σε επίπεδο logistics, πολιτικής στήριξης ή ακόμη και αποκλεισμού), τότε η κατάσταση δεν είναι πλέον “Ιράν εναντίον Ισραήλ” — είναι περιφερειακός πόλεμος με πολλαπλούς παίκτες.
Για την Ελλάδα, η τουρκική στάση περιπλέκει τα πάντα. Αν από τη μία συνεργάζεται στενά με το Ισραήλ και από την άλλη έχει δίπλα της μια Τουρκία που μπορεί να ενισχύει το αντίπαλο μπλοκ, τότε ο γεωστρατηγικός της ρόλος γίνεται πιο κρίσιμος, αλλά και πιο ευάλωτος.