ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΙΘΑΚΗΣ
Το παρακάτω κείμενο το καταθέσαμε στο δημοτικό συμβούλιο Ιθάκης κατά την συνεδρίασή του στις 16 Ιούνη2025, οπότε και ψηφίστηκε ομόφωνα το αίτημα του Δήμου Ιθάκης για μόνιμη εγκατάσταση βάσης ελικοπτέρωντου ΕΚΑΒ στο νησιά μας.
Ιθάκη: Τουριστικός παράδεισος – υγειονομική έρημος
Για να μην υπάρχουν αυταπάτες….
Το τροχαίο ατύχημα που συνέβη πριν από λίγες μέρες στο νησί μας, έφερε για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια το πραγματικό γεγονός ότι η υποβάθμιση του ΚΥ Ιθάκης, οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, η κατάσταση με τις διακομιδές δεν είναι «τυχαία» φαινόμενα, αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής που θυσιάζει την υγεία του λαού στο βωμό του κέρδους και στο κριτήριο του «κόστους – οφέλους». Από τη μια, ξοδεύονται τεράστια ποσά για την προβολή των Ιονίων ως τουριστικού προορισμού και, από την άλλη, δεν υπάρχει δυνατότητα παροχής ακόμα και στοιχειωδών υπηρεσιών Φροντίδας Υγείας τόσο στον μόνιμο πληθυσμό όσο και στους επισκέπτες, αφού η στελέχωση του νησιού μας στο υγειονομικό προσωπικό και σε μέσα ,έχει πιάσει ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Για την κρίσιμη κατάσταση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Η δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) στη χώρα είναι στοιχειώδης και πολύ πίσω από τις λαϊκές ανάγκες, με ανεπαρκείς δομές, προσωπικό και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό. Από το 2009 έως σήμερα οι δημόσιες δομές ΠΦΥ μειώθηκαν κατά 40% και κατά 50% μειώθηκε το προσωπικό. Από τους 66.290 γιατρούς μόλις οι 6.000 (το 9%) εργάζονται στις δημόσιες δομές ΠΦΥ, ενώ οι ιδιώτες είναι περίπου 37.500.
Αυτή η πολιτική αντανακλάται και στην κατάσταση του ΚΥ Ιθάκης. Το ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό είναι ούτως ή άλλως ανεπαρκές για τους 3.000 μόνιμους κατοίκους, πόσο μάλλον για την τουριστική αιχμή. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το τι θα συμβεί αν υπάρξουν ταυτόχρονα δύο πολυτραυματίες ή αν χρειαστεί να λείψουν σε διακομιδή δύο υγειονομικοί την ίδια μέρα.
Ο μισθός μιας νεοδιοριζόμενης επικουρικής νοσηλεύτριας δεν επαρκεί για να ζήσει κανείς στην Ιθάκη. Οι όροι δουλειάς, αποδοχών, κάλυψης κοινωνικών και επιστημονικών αναγκών, στέγης κ.λπ. διαμορφώνουν όρους απόρριψης και όχι αποδοχής της εργασίας στο ΚΥ.
Το εγκληματικό ιστορικό των διακομιδών
Η εμπειρία από τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στον χώρο της Υγείας και πιο ειδικά στις αεροδιακομιδές είναι τραγική. Διαχρονική είναι και η ευθύνη όλων των κυβερνήσεων στον τομέα αυτό , ξεκινώντας από το 1999, οπότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπέγραψε σύμβαση με την ιδιωτική εταιρεία «HELITALIA», παραδίδοντας τη διαχείριση και συντήρηση των πτητικών μέσων στην εταιρεία. Το αποτέλεσμα: Τρεις θανατηφόρες πτώσεις ελικοπτέρων σε διάστημα μόλις δύο ετών, με 14 νεκρούς συνολικά – εργαζόμενους και ασθενείς (Ιανουάριος 2001: πτώση ανοιχτά του Σουνίου, Ιούνιος 2002: πτώση κοντά στην Ανάφη, Φεβρουάριος 2003: πτώση στην Ικαρία). Εγγραφα της εποχής αποκάλυψαν ότι η εταιρεία παραδεχόταν ελλιπή συντήρηση λόγω κόστους.
Η διαχείριση στη συνέχεια πέρασε τότε εξολοκλήρου στο ΕΚΑΒ και τις Ενοπλες Δυνάμεις.
Με βάση την τροπολογία που ενσωματώθηκε ως άρθρο 61 στον νόμο 4430/2026 και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α 205/31-10-2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παρέχεται στο ΕΚΑΒ «η δυνατότητα να συνάπτει συμβάσεις με ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες ή και άλλες μεταφορικές εταιρείες». Με την τροπολογία αυτή, ένα μεγάλο μέρος των δαπανών του ΕΚΑΒ, που αφορούν τις αεροδιακομιδές και τη μεταφορά επειγόντων περιστατικών με πλωτά μέσα, ανέλαβε ο ΕΟΠΥΥ, δηλαδή οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι με τις εισφορές τους. Αυτό, σε συνδυασμό με την ανεπαρκή ανάπτυξη του ΕΚΑΒ, άνοιξε τον δρόμο για μεγάλο φαγοπότι ιδιωτικών εταιρειών και πιθανά για μελλοντική συμμετοχή των ασφαλισμένων στον βαθμό που οι προβλεπόμενες δαπάνες δεν επαρκέσουν. Στον συγκεκριμένο νόμο για συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, δεν έμπαινε ούτε καν σαν προοπτική η αγορά ιδίων μέσων, ώστε να είναι επαρκή.
Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των συμπράξεων δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, και της εμπορευματοποίησης είναι θανατηφόρες και έχουν αποτύχει, παρ’ όλα αυτά επαναλαμβάνονται.
Όσον αφορά το νησί μας, που οι διακομιδές στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο της Κεφαλονιάς είναι σχεδόν κανόνας , θα πρέπει να γίνει γνωστό ότι από την 1-1-2025 και με απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έκλεισε ο σταθμός των ελικοπτέρων του ΕΚΑΒ που βρίσκονταν στο αεροδρόμιο του Ακτίου και μας εξυπηρετούσε, με συνέπεια να εξαρτόμαστε πλέον από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας, με ό,τι σημαίνει αυτό για την αντιμετώπιση ενός επείγοντος περιστατικού.
Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι εύλογο: Ποιος είναι αρμόδιος να αποφασίσει τον τρόπο και το μέσο διακομιδής αν όχι κάποιος κρατικός φορέας; Ποιος θα διασφαλίσει την έγκαιρη και ασφαλή μεταφορά του ασθενούς, και σε ποιο νοσοκομείο αν όχι ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας;
Υπάρχει λύση στο θέμα των διακομιδών
Πρέπει να μπει τέρμα στις διακομιδές – μπαλαντέρ και τη μη επιστημονική συζήτηση για το αν κάποιος ασθενής θα καταλήξει στο νοσοκομείο της Κεφαλονιάς ή σε κάποιο νοσοκομείο της Πάτρας ή της Αθήνας με στρατιωτικό αεροπλάνο ή με ιδιωτικό ελικόπτερο (Sky Hope/Βελέντζειο Ιδρυμα).
Για την Λαϊκή Συσπείρωση Ιθάκης θεμέλιος λίθος για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία διακομιδών είναι τα εξής μέτρα:
— Η αναβάθμιση του ΚΥ της Ιθάκης και όλων των ΚΥ με όλες τις ειδικότητες, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των περιστατικών που απαιτούν διακομιδή. Η έλλειψη γενικών γιατρών και βασικών ειδικοτήτων (π.χ. παιδίατρου), η κάλυψη των μη υπάρχοντων ειδικοτήτων από συνταξιούχους γιατρούς καθώς και η έλλειψη κρίσιμου εξοπλισμού, όπως αξονικού τομογράφου, επιβαρύνει σοβαρά την κατάσταση.
— Η στελέχωση του ΚΥ με κινητές μονάδες ενταγμένες σε ένα δημόσιο και ενιαίο σχέδιο με δυνατότητα επιτόπιας παρέμβασης είναι απαραίτητη για την επείγουσα ιατρική φροντίδα στην πρώτη γραμμή.
— Αμεση ενίσχυση του ΕΚΑΒ με προσωπικό, εξοπλισμό και σύγχρονα πτητικά και πλωτά μέσα, κατάλληλα να επιχειρούν σε δύσκολες καιρικές και γεωγραφικές συνθήκες. Οι δαπάνες για τη λειτουργία του ΕΚΑΒ πρέπει εξολοκλήρου να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι τον ΕΟΠΥΥ που είναι οι εισφορές των εργαζομένων.
— Ανάπτυξη πανελλαδικού δημόσιου συστήματος επείγουσας ιατρικής (EKAB) με επαρκή στελέχωση, τεχνικό εξοπλισμό και μέσα μεταφοράς. Με άλλα λόγια, ενιαίος φορέας διακομιδών ενταγμένος σε αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας.
Αυτή είναι η μοναδική ρεαλιστική απάντηση στη λογική του κόστους – οφέλους που κάνει τις υπηρεσίες Υγείας (και διακομιδών) πανάκριβες και άναρχες. Δεν μπορεί να εξαρτώνται οι διακομιδές από τα κέρδη ή τη «φιλευσπλαχνία» …με το αζημίωτο των διάφορων δωρητών. Είναι ευθύνη του κράτους, δεν έχουν καμία δουλειά οι ιδιώτες και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Τελικά, αξίζει να αγωνιστούμε για ένα ενιαίο, σύγχρονο, αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα Υγείας, πανελλαδικά αναπτυγμένο, με κεντρικό σχεδιασμό, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
){kind=link}