iloveithaki.gr, 20/6/2025
(η δική μου άποψη)
Η Ουκρανία ηττήθηκε κατά κράτος – Ένας πόλεμος που ξεπερνά τα σύνορα
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο οποίος ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022, δεν ήταν μια απλή διαμάχη μεταξύ Μόσχας και Κιέβου. Ήταν, και παραμένει, μια γεωπολιτική σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης – με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον Καναδά, την Ιαπωνία και τον στρατιωτικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία υποστηρίζεται (ή τουλάχιστον δεν απομονώνεται) από χώρες όπως η Βόρεια Κορέα, η Κίνα και το Ιράν.
Ο ανθρώπινος φόρος αίματος είναι βαρύς. Σύμφωνα με τις ΗΠΑ (2024), εκτιμάται ότι οι συνολικές απώλειες Ρώσων και Ουκρανών στρατιωτών ξεπερνούν τις 500.000, ενώ οι αμάχοι που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες. [New York Times, Ιαν. 2024]. Η Ουκρανία, με μικρότερο πληθυσμό και λιγότερα μέσα, επωμίστηκε το μεγαλύτερο βάρος: στρατολογήσεις με το ζόρι, απαγόρευση εξόδου ανδρών από τη χώρα και καταγγελίες για επιστρατεύσεις χωρίς εκπαίδευση, ιδιαίτερα το 2023 και 2024 [Human Rights Watch].
Η Δύση το γνώριζε αυτό – και συνέχισε. Παράλληλα, οι ευρωπαϊκές οικονομίες υπέστησαν τεράστιο κόστος από τις κυρώσεις στη Ρωσία και την ενεργειακή κρίση που ακολούθησε. Η Γερμανία μπήκε δύο φορές σε τεχνική ύφεση, η Γαλλία είδε ιστορικά χαμηλά στη βιομηχανική της παραγωγή, ενώ το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ ξεπέρασε τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2024 [IMF, Eurostat, Bloomberg].
Το οικονομικό σύστημα των δυτικών κρατών εξελίχθηκε έτσι ώστε να επιτρέπει απεριόριστο δανεισμό – αρκεί τα χρήματα να στηρίζουν το «σύστημα». Οι τράπεζες, οι επενδυτικοί οίκοι και τα hedge funds έχουν λόγο και επιρροή μεγαλύτερη από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις. Δεν αποφασίζει ο Τραμπ ή ο Μακρόν – αλλά η BlackRock, η Goldman Sachs και οι διεθνείς οικονομικοί μηχανισμοί.
Και ενώ η Δύση καταγγέλλει, όχι αδίκως, την έλλειψη δημοκρατίας σε χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, κανείς δεν μιλάει για τη μεταδημοκρατία που επικρατεί εντός των ίδιων των δυτικών κοινωνιών. Η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά εξαντλείται στην κάλπη, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο ή λογοδοσία από τα κέντρα εξουσίας.
Η στρατιωτική αποτυχία του Ισραήλ στην αντιμετώπιση μαζικών επιθέσεων από το Ιράν τον Απρίλιο του 2024, έδειξε τη σχετική αδυναμία του δυτικού τεχνολογικού πλεονεκτήματος. Σύμφωνα με διεθνή ρεπορτάζ, το Iron Dome «κορέστηκε» από την ταυτόχρονη επίθεση 300+ drones και πυραύλων, που φέρονται να είχαν τεχνολογική στήριξη από Ιράν, Ρωσία και πιθανώς Κίνα [Al Jazeera, Reuters]. Οι παγκόσμιες αγορές αντέδρασαν πανικόβλητες – όχι γιατί απειλούνται οι λαοί, αλλά γιατί φοβήθηκαν ένα σοκ στο σύστημα των τραπεζών και της παγκόσμιας οικονομίας.
Και μέσα σε όλα αυτά, επανέρχεται διαχρονικά το ερώτημα για τον ρόλο συγκεκριμένων δυνάμεων στην ιστορία. Ο εβραϊκός λαός, ιστορικά ευφυής και επινοητικός, οργάνωσε τις θρησκείες, διαχειρίστηκε το εμπόριο και επένδυσε στην οικονομική εξουσία. Όμως, παρά την επιρροή του, γνώρισε επανειλημμένα τραγωδίες, διώξεις και καταστροφές. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όχι πάντα ως φάρσα – αλλά συχνά ως συνέπεια.
Και τώρα; Τώρα, όπως πάντα, το παιχνίδι της εξουσίας συνεχίζεται. Όχι απαραίτητα στα πεδία των μαχών, αλλά πίσω από οθόνες και τραπεζικούς λογαριασμούς. Κατά τα έργα τους – αλληλούια.
(η άποψη,επισκόπηση AI)
Η δήλωση “ο καπιταλισμός έχασε κατα κράτος” είναι μια υπερβολή και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Αν και ο καπιταλισμός έχει αντιμετωπίσει προκλήσεις και κρίσεις, δεν έχει χάσει τον έλεγχο. Παρ’ όλα αυτά, έχει δεχτεί κριτική για τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές του συνέπειες.
Αναλυτικότερα:
- Δεν έχει ηττηθεί: Ο καπιταλισμός παραμένει το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα σε πολλές χώρες του κόσμου. Οι αγορές και οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να λειτουργούν και να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία.
- Κριτική και προκλήσεις: Ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει αυξανόμενη κριτική για τις ανισότητες που δημιουργεί, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τις οικονομικές κρίσεις.
- Εναλλακτικές προτάσεις: Έχουν διατυπωθεί διάφορες εναλλακτικές προτάσεις, όπως ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός, αλλά καμία δεν έχει καταφέρει να αντικαταστήσει τον καπιταλισμό ως κυρίαρχο σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο.
- Κρατικός καπιταλισμός: Ένα άλλο σύστημα που έχει αναδυθεί είναι ο κρατικός καπιταλισμός, όπου το κράτος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία, αλλά οι βασικές αρχές του καπιταλισμού παραμένουν.
- Μετακαπιταλισμός: Επίσης, έχει προταθεί η ιδέα του μετακαπιταλισμού, ένα σύστημα που θα ξεπερνά τον καπιταλισμό και θα βασίζεται σε νέες τεχνολογίες και κοινωνικές δομές.
Συνοψίζοντας, ενώ ο καπιταλισμός έχει τις αδυναμίες του και έχει δεχτεί κριτική, δεν έχει ηττηθεί και παραμένει το κυρίαρχο σύστημα σε πολλές χώρες. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει τον οδηγούν σε αλλαγές και προσαρμογές, αλλά δεν φαίνεται να οδηγούν στην εξαφάνισή του.
ΥΓ: Οι απαντήσεις AI μπορεί να περιλαμβάνουν λάθη.
