
iloveithaki.gr, 16/7/2025
γράφει ο νιόνιος μανιάς του μήδη
η blackrock έφυγε από την ελλάδα.
οι περισσότερες αμερικανικές εταιρείες, βροντήξαν την πόρτα και ρίξαν μαύρη πέτρα.
η οικονομία του δυτικού κόσμου δεν πάει καλά.
μην περιμένουμε επενδύσεις, ανάπτυξη και θαύματα – ούτε εδώ, ούτε πουθενά.
όχι ότι οι brics πάνε καλύτερα.
το παγκόσμιο σύστημα τρίζει.
ένα παγκόσμιο κραχ είναι μπροστά μας και θα το πληρώσουν όλοι – πολύ ακριβά.
πείνα, ανεργία, επισφάλεια, φόβος.
η γη σβήνει το φως, κι εμείς νομίζουμε ότι απλώς νύχτωσε.
ίσως οι κινέζοι κάνουν κάτι, ίσως όχι.
ίσως ξυπνήσουν οι λαοί, ίσως όχι.
αλλά το σίγουρο είναι ένα:
όσοι καλομάθανε χωρίς να ξέρουν τι θα πει φτώχεια,
όπως πολλοί στη δύση, και ορισμένοι “εκλεκτοί” σε κάθε πλευρά της ιστορίας,
θα ζοριστούν πολύ – και δεν θα έχουν ιδέα τι τους χτύπησε.
η ευρωπαϊκή ένωση με ηγέτες της συμφοράς
και την ακροδεξιά ήδη στο τιμόνι,
είναι σαν καράβι χωρίς πυξίδα σε τυφώνα.
θα διαλυθεί – όχι αν, αλλά πότε.
και τι κάνουμε εμείς;
καθόμαστε και τον κοιτάμε τον τυφώνα, αντί να δέσουμε τα σκοινιά.
φτάνει πια με τα μοιρολόγια.
η κατάσταση δεν αλλάζει με αναστεναγμούς, ούτε με ψιθύρους σε καφενεία.
το τέρας σηκώθηκε και το κοιτάμε ακόμα με… αναλύσεις.
η ακροδεξιά τρέχει με χίλια,
κι εμείς ξύνουμε το κεφάλι μας αν πρέπει να μιλήσουμε τώρα ή του χρόνου.
δεν έχουμε του χρόνου.
η δημοκρατική παράταξη έχει μια τελευταία ευκαιρία:
να ξαναγίνει παράταξη,
όχι χαλίκια στην άκρη του δρόμου.
και για να το κάνει αυτό, πρέπει να κόψει τον λαιμό της να οργανωθεί –
όχι να περιμένει να «ωριμάσει» η κοινωνία.
η κοινωνία καίγεται.
αν δεν ενωθούν τώρα οι δυνάμεις της λογικής, της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας,
αν δεν φτιαχτεί μια νέα πρόταση που να μπορεί να μιλήσει στα χωριά, στα νησιά, στις πόλεις, στα βενζινάδικα και στα παγκάκια,
δεν θα μείνει τίποτα.
δεν χρειάζεται να ψάξουμε «ηγέτη» με το ζόρι.
χρειάζεται μια νέα γλώσσα, ένα νέο σχέδιο, και άνθρωποι που δεν μασάνε.
αν ο τσίπρας μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης,
ας βγει μπροστά –
όχι μόνος του
και όχι με τους ίδιους.
φτάνουν τα κουρασμένα στελέχη που περιμένουν να βολευτούν για να πάρουν μπρος.
θέλουμε νέους ανθρώπους με κότσια, όχι καριερίστες.
παλιούς που δεν πουλήθηκαν.
κάτι που ο κόσμος να μη ντρέπεται να ψηφίσει.
γιατί σήμερα η δημοκρατία δεν κερδίζει με καλάθια από λαϊκισμό,
ούτε με διδακτισμούς από το γραφείο.
θέλει ξεσηκωμό,
θέλει ξεβόλεμα,
θέλει να σταθούμε απέναντι στους φασίστες με πρόταση – όχι μόνο με καταγγελία.
κι επειδή ο κόσμος δεν εμπιστεύεται πια εύκολα,
ό,τι χτιστεί τώρα,
πρέπει να χτιστεί με αλήθεια – ή να μη χτιστεί καθόλου.