
iloveithaki.gr, 4/11/2025
αφιερωμένο στους φίλους μου έλλη και γιάννη
ήταν ένα από εκείνα τα βράδια του αυγούστου που δεν τα ξεχνάς. λίγο αεράκι, ίσα να δροσίζει, και η θάλασσα να μοιάζει ήρεμη σαν λάδι. είχαμε τη βάρκα μας, έξι μέτρα, και λέμε πάμε για παραγάδια στον άι γιάννη στη μούντα. λίγο πριν νυχτώσει ξεκινήσαμε.
κάθε μικρή βαλάδα, δύο τρία τουριστικά, ιστιοπλοϊκά, γιοτ. ωραία φάση αλλά λες τώρα μην πιάσουμε καμιά άγκυρα και έχουμε δουλειά. βάθυνα λίγο, να είμαστε σίγουροι. έλεγα κιόλας, αυτοί ρίχνουν τις τροφές στη θάλασσα, μαλαγρώνει ο τόπος, κάτι θα γίνει. καλός δόλος, καλός καιρός, καθόλου φεγγάρι, καθόλου ρεύμα, τι άλλο να θες. πάντα κάτι θα τσιμπήσει.
μετά το ρήξιμο πήγαμε και κάτσαμε στο άντρι. πάνω από δέκα κότερα, όλο φώτα. εμείς στον γιαλό. πειράγματα, κουβέντα, χαμόγελα. ωραία βραδιά. από τα κότερα μουσικές, γέλια, και εκείνη η αίσθηση πως ο κόσμος είναι απλός και ωραίος όταν είσαι στη θάλασσα.
δέκα η ώρα το βράδυ ξεκινήσαμε να τα σηκώνουμε. λίγα αλλά καλά ψαράκια. ήρεμη χαρά. τρεις ώρες μετά λέμε πάμε σιγά σιγά για κάτω. όσο τα μαζεύαμε, ο καιρός καλός. αλλά μόλις βγήκαμε από τον κάβο… να σου ο μαΐστρος ο πεχλιβάνης. λίγο κούνημα, τίποτα φοβερό. είχαμε ψάρια, είχαμε ρυθμό, δεν μας ένοιαζε.
γυρίσαμε αργά, τα μαγαζιά κλειστά. παλιά θυμάμαι κλείνανε πρωί, αλλά δεν βαριέσαι. κι έτσι ωραία. το κρατήσαμε για μας. μια βραδιά που σε γεμίζει, που μυρίζει θάλασσα και αλάτι, που όσο περνάει ο καιρός και τη σκέφτεσαι, λες «να τέτοια θέλω πάλι».
Μια νύχτα θα ‘ρθει από μακριά βρε αμάν αμάν
Αέρασ πεχλιβάνησ
Να μην μπορείσ να κοιμηθείσ βρε αμάν αμάν
Μόλισ τον ανασάνεισ
Θα ‘χει θυμάρι στα μαλλιά βρε αμάν αμάν
Κράνα για σκουλαρίκια
Και μεσ στο στόμα θα γυρνά βρε αμάν αμάν
Ρητορικά χαλίκια
Θα κατεβεί σαν άρχοντασ βρε αμάν αμάν
Θα κατεβεί σαν λύκοσ
Να πάρει χρώμα και ζωή βρε αμάν αμάν
Τησ μοναξιάσ ο κήποσ
Τα μελισσάκια θα γυρνούν βρε αμάν αμάν
Γύρω απ’ τισ πολυθρόνεσ
Και το νερό το κρύσταλλο βρε αμάν αμάν
Θα ρέει απ’ τισ οθόνεσ
Αέρα να ‘σαι τιμωρόσ βρε αμάν αμάν
Να ‘σαι και παιχνιδιάρησ
Κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου βρε αμάν αμάν
Να ‘ρθεισ να μου την πάρεισ
Για να κοιτάει από ψηλά βρε αμάν αμάν
Του κόσμου τη ραστώνη
Να ξεχαστεί σαν των βουνών βρε αμάν αμάν
Το περσινό το χιόνι
