Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ
Να την πάλι η σεσημασμένη ομάδα των «εκσυγχρονιστών» που κρίνουν κατά κόρον με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Δεν πρόλαβε να αποσώσει την κουβέντα του ο Κλούνεϊ για την επιστροφή των Μαρμάρων, κι εκείνοι βγήκαν ξιφήρεις στα μηντιακά μπαλκόνια τους να ειρωνευτούν τον Παναγιωτόπουλο ή να υποβαθμίσουν τη σημασία της αναπάντεχης υποστήριξης. Παλιά μου τέχνη κόσκινο για την συγκεκριμένη ομάδα, η οποία κατά τα λοιπά -δηλώνει ότι- αντιμάχεται τον λαϊκισμό, σέβεται τους ετερόδοξους και απεχθάνεται το απόλυτον. Ιδού συγκεκριμένα δείγματα, ενδεικτικώς:
* Οταν μια ομάδα από φρενιασμένους θρησκόληπτους έκαψε το βιβλίο του Ανδρουλάκη στην Θεσσαλονίκη, οι ευαίσθητες πέννες ξιφούλκησαν. Και με το δίκιο τους. Τέτοια πρακτική -βιβλία στην πυρά, βιβλία που απαγορεύονται, συγγραφείς που φυλακίζονται- είναι συμβατή με τον φασισμό, τους ναζί και, παλιότερα, με ανάλογη συμπεριφορά της Καθολικής Εκκλησίας (ελάχιστα, αλλά υπαρκτά τα δείγματα και εκ μέρους των Ορθοδόξων)… Ελα, όμως, που η ομήγυρις των εν λόγω «εκσυγχρονιστών» ουδόλως έχει ενοχληθεί μέχρι σήμερα από τον φασιστικό νόμο Γκεσό στη Γαλλία, που απαγορεύει βιβλία, φιμώνει απόψεις και φυλακίζει συγγραφείς.
* Οταν η πλειονότης των Ελλήνων είχε ξεσηκωθεί -άτσαλα και με ρητορικές υπερβολές, είναι η αλήθεια- για το Ονομα της Μακεδονίας, οι γνωστές πέννες αντέδρασαν μιλώντας για έκρηξη εθνικισμού… Οχι. Ο εθνικισμός της γείτονος και η ανιστόρητη προσπάθεια να υποκλέψει στοιχεία της Ιστορίας που δεν της ανήκει ουδόλως τους απασχόλησαν. Ούτε καν όταν η «Νόβα Μασεντόνια» δημοσίευσε μελέτες για… το DNA των γειτόνων, που αποδεικνύουν τάχα την ταύτιση με τους αρχαίους Μακεδόνες!… Εννοείται ότι δεν έγραψαν λέξη όταν ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Ελβετίας για την ονομασία της… σαμπάνιας!
* Οταν ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε από το προεκλογικό μπαλκόνι την φράση «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα», οι αντιλαϊκιστές αυτοί, από τότε μέχρι σήμερα, επιστρατεύουν το σύνθημα αυτό για να καταδείξουν πού κείται ο λαϊκισμός και ποιοι πολιτικοί εμφορούνται από λαϊκιστικές αντιλήψεις. Οταν, όμως, ο εκλεκτός τους Κ. Σημίτης εξήγγειλε το περιώνυμο «πακέτο Σημίτη» το 2003 από την Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης -ένα «πακέτο» δέκα δισ., μπροστά στο οποίο οι παροχές του Τσοβόλα φαντάζουν ψίχουλα- κανένας από δαύτους ποτέ δεν μίλησε για το «πακέτο» του τότε πρωθυπουργού, ο οποίος, έντρομος και πελιδνός, προσπαθούσε με ψέματα για την «ισχυρή οικονομία» και κραυγαλέες παροχές να κρατηθεί στην εξουσία. Ούτε, βέβαια, σχολίασαν το ήθος του ανδρός, όταν παρέδωσε στον Γ. Παπανδρέου το «δακτυλίδι» για να αποφύγει την επερχόμενη συντριβή.
* Οταν βγήκε στο κουρμπέτι η ναζιστική Χρυσή Αυγή, οι περισσότεροι από τους προοδευτικούς αυτούς απέδωσαν την ιλιγγιώδη άνοδο στο υπαρκτό ρατσιστικό και αντισημιτικό υπόστρωμα της ελληνικής κοινωνίας. Τι κι αν ταλανίζεται ολόκληρη η Ευρώπη από παρόμοια φαινόμενα; Τι κι αν πλείστοι όσοι σοβαροί στοχαστές και διανοούμενοι, ημέτεροι και ξένοι, αποδίδουν την ακροδεξιά έκρηξη στην πρωτοφανή οικονομική κρίση και στο μεταναστευτικό, έτσι όπως το εκμεταλλεύεται χυδαία και προκλητικά η Χ.Α.; Τι κι αν το θέμα του αντισημιτισμού έχει βαθιές ρίζες σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινωνία, λόγω Χριστιανισμού; Τίποτε από αυτά δεν απασχολεί τους συγκεκριμένους προοδευτικούς. Το πρόβλημά τους είναι η Ελλάδα, η ελληνική κοινωνία, την οποία αντιμετωπίζουν χολερικά. Η αναγκαία και η θεμιτή κριτική υποκαθίσταται από ισοπεδωτικούς χαρακτηρισμούς, απόλυτες αποφάνσεις και ανεξήγητη μανία.
Ακριβώς η ίδια συμπεριφορά επισημαίνεται και σε άλλα θέματα. Η συνέχεια του Ελληνισμού, το μεταναστευτικό, οι αντιδράσεις για το Μνημόνιο, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των Ελλήνων και του Νότου (κάθε λαός έχει τα δικά του, έτσι;) είναι ορισμένα εξ αυτών. Ασε, δε, το τι συμβαίνει στους χώρους των Πανεπιστημίων και του Πολιτισμού, όπου και η δύναμη πυρός -όπως και στα μήντια- της εν λόγω χορείας.
Ε, δεν είναι περίεργο ούτε παράδοξο το γεγονός ότι υποδέχτηκαν με ειρωνείες τις δηλώσεις Κλούνεϊ για τα Μάρμαρα. Το ίδιο είχαν κάνει με τον Ζίζεκ, τον Γκοντάρ, την Σπινέλι και όλους όσοι έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους χειμαζόμενους από το Μνημόνιο Ελληνες. Αλήθεια, πού κείται ο λαϊκισμός, πού ενδημεί το απόλυτον, πού λειτουργούν «δυο μέτρα και δυο σταθμά;» Εκεί που τα εντοπίζει η ομάδα των πεφωτισμένων ή κατά κόρον (και) στο δικό τους ενδιαίτημα;
