Απόστολος Διαμαντής
Ας υποθέσουμε ότι τελικώς υπογράφεται η συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές. Υποχωρούν στο ζήτημα του ΕΚΑΣ και της ΔΕΗ, δίνουμε κάτι παραπάνω στον ΦΠΑ, λαμβάνουμε υπόσχεση για αναδιάρθρωση του χρέους το φθινόπωρο και επίσης εξασφαλίζουμε ρευστότητα μέσα στο καλοκαίρι.
Η συμφωνία αυτή θα είναι εκ των πραγμάτων μεταβατική, πριν την οριστική του Σεπτεμβρίου. Οριστική; Όχι και τόσο. Απλώς θα καλύπτει χρηματοδοτικά τη χώρα μέχρι τέλους του 17, ενώ είναι αμφίβολο τι λύση θα δωθεί στο ζήτημα του χρέους. Το κρίσιμο ζήτημα των δημοσίων επενδύσεων μέσω εξωτερικής βοήθειας δεν έχει τεθεί. Το μόνο που τίθεται συστηματικά είναι η απελευθέρωση της αγοράς και των επαγγελμάτων και οι ιδιωτικοποιήσεις, μαζί με τον περιορισμό του δημοσίου και της μισθολογικής δαπάνης.Τι θα έχει αλλάξει; Λίγα πράγματα. Θα κρατηθεί η ρευστότητα των τραπεζών και η χρηματοδότηση της Ελλάδας ενόψει των τοκοχρεωλυσίων. Και ταυτόχρονα θα έχει επέλθει νέα φορολογική επιβάρυνση, δηλαδή νέα πίεση πάνω στη ζήτηση, ενώ το ασφαλιστικό θα εξακολουθεί να βρίσκεται στον αέρα.
Αυτό είναι το σκηνικό. Ίδιο και απαράλλαχτο σχεδόν με αυτό το σκηνικό που έστησαν τα μνημόνια, μια περιοριστική πολιτική υποτίμησης, που αυξάνει τελικώς την ύφεση και επομένως οδηγεί σε αύξηση του χρέους.
Αυτό λέγεται στρατηγικό αδιέξοδο. Θεωρητικά η μόνη λύση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η απεμπλοκή από το σκληρό νόμισμα, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, το κούρεμα του δημοσίου χρέους, η χρηματοδότηση των δημοσίων επενδύσεων, η ριζική φορολογική μεταρρύθμιση, δηλαδή η συμφωνημένη με τους εταίρους έξοδος από το ευρώ, που θα διασφαλίζει την τροφοδοσία της χώρας σε προμήθειες και ρευστό.
Αυτή θα ήταν μια λογική λύση. Πλην όμως δεν είναι πολιτικά διαχειρίσιμη, τουλάχιστον προς το παρόν. Οι εταίροι εύκολα θα μπορούσαν να την υιοθετήσουν, καθώς θα είχαν το δέλεαρ της οριστικής εξόδου και θα έβγαζαν από πάνω τους το ελληνικό βάρος. Εύκολα θα το πουλούσαν αυτό στην κοινή γνώμη.
Στην Ελλάδα όμως δεν υπάρχουν αντίστοιχες συνθήκες προς το παρόν. Ο Συριζα δεν είναι σε θέση να οδηγήσει αυτήν την κούρσα εξόδου και να πληρώσει φυσικά το τεράστιο κόστος. Ούτε καν να θέσει το θέμα δεν μπορεί. Επομένως, μια τέτοια πορεία μόνον εξ’ ανάγκης μπορεί να υιοθετηθεί, δηλαδή ως αποτέλεσμα «ατυχήματος». Εν πολλοίς σκηνοθετημένου ατυχήματος.
Ίσως να βρισκόμαστε σ’ αυτό ακριβώς το σημείο. Είναι πράγματι περίεργες οι προτάσεις των δανειστών. Διότι δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι θέλουν να ρισκάρουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, για το χατήρι του ΕΚΑΣ ή του ΦΠΑ. Εάν ήθελαν πράγματι τη συμφωνία θα έκαναν πιο λογικές προτάσεις. Ακόμη κι έτσι, ακόμη και αν υποχωρήσουν σε ορισμένα- διότι δεν γίνεται να κάνουν ουσιώδη υποχώρηση- τότε το στρατηγικό αδιέξοδο θα παραμείνει: Που πάμε;
Όπως και να το δει κανείς, εάν δεν κουρευτεί το χρέος, αν δεν χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό, εάν δεν δωθεί επενδυτική βοήθεια στην Ελλάδα, τίποτε δεν μπορεί να γίνει. Ή, εάν δεν κοπεί εθνικό νόμισμα επίσης, τίποτε δεν μπορεί να γίνει για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Η κυβέρνηση ας κάνει μια τελευταία προσπάθεια, ας σχεδιάσει μείωση της μισθολογικής δαπάνης στο δημόσιο, με περικοπές ειδικών μισθολογίων και καταργήσεις αντιπαραγωγικών τομέων και ας περιμένει μέχρι το φθινόπωρο, μήπως και δωθεί η ουσιαστική λύση.
Και τότε, εάν δεν βρεθεί μακροπρόθεσμη λύση, ας εξηγηθεί τίμια και καθαρά στο λαό και ας παραμερίσει. Ας έρθουν οι επόμενοι να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο της καταστροφής.
* O Απόστολος Διαμαντής είναι συγγραφέας
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
(1)
(11)
Μια σημείωση για τον ΣΥΡΙΖΑ: Χρεωμένοι Ναι, αλλά όχι ένοχοι!
(75)
σχόλια:
Κατερίνα Παπάζογλου · Thessaloniki
Ο συριζα θα πρέπει να μπορεί να αναλάβει το πολιτικό κόστος σε περίπτωση δραχμής κ συνεπειών της γτ όσοι τους ψήφισαν θεωρώ ότι τους ψήφισαν για να βρεθεί πάτος στο βαρέλι . με όποιον τρόπο. Κ τι σημαίνει ακριβώς η παραμονή στο ευρώ κ την Ευρώπη αν δεν μπορείς να αναπνεύσεις??πρέπει να καταλάβει ο κος.Τσιπρας ότι δεν ψηφίστηκε για να συνεχίσει τον στραγγαλισμο κ την αυθαιρεσία των αποφάσεων που υποθηκευουν το παρόν κ το μέλλον ολοκλήρου λαού. Βλέπεται δεν είναι μόνο η αύξηση του ΦΠΑ κ της ΔΕΗ ή ότι άλλο γτ αυτα θα έρθουν να προστεθούν σε ήδη επιβαρυμενα κ στραγγισμενα νοικοκυριά..αν δει η κυβέρνηση ότι δεν έρχεται τίμια κ βιώσιμη λύση ως θα πρεπε μεταξύ εταίρων, ας προβεί σε δημοψήφισμα για ευρώ ή δραχμή κ ας έχει η πλειοψηφία του κόσμου το καλό ή το κρίμα. Έτσι δεν θα μπορεί να ειπωθεί ότι ερήμην μας αποφασίζουν κ θα είμαστε εμείς οι μόνοι υπεύθυνοι που έτσι κ αλλιώς πληρώνουν πάντα την νύφη.!
Γιώργος Παναγιωτοπουλος · Συνταξιούχος
Φιλότιμη προσπάθεια προσαρμογής στην πραγματικότητα αλλά το συμπέρασμα είναι<<ανευθυνότητα>>.Δέν πρέπει να κυβερνήσουμε με πολιτικό κόστος για να είμαστε συνεχώς απ έξω,να πετροβολάμε.