staff happens

Η επιστροφή στη δραχμή απαιτεί να έχεις αποθέματα, παραγωγή, θετικό ισοζύγιο σε πολλά. Ωστε να ελέγχεις την Πίστη. Θέλει και γείτονες που τους συμφέρει να κάνουν νταλαβέρι μαζί σου. Και μακρυνούς συμμάχους μερικές τουλάχιστον αγορές και κράτη που να θέλουν να  δανείσουν με καλούς όρους.

Και είναι χρήσιμο να ειδοποιήσεις το γενικό κοινό της χώρας, ότι είναι αδύνατο να τη βγάλεις καθαρή με μισθούς, συντάξεις και όποιες παροχές, που έδινες με το άλλο νόμισμα.

Άρα, η επιστροφή στη δραχμή, χωρίς καβάτζες και με ανισόρροπο ισοζύγιο, σημαίνει πως πρέπει να εξελιχθείς σε κατακτητή και καταπιεστή των πιό αδύνατων χωρών,ώστε να ληστεύεις τα δικά τους αποθέματα.

Η, πρέπει να βρεις τον τρόπο να σε αφήνουν ήσυχο, η να σε θεωρούν αρκετά βολικό να υπάρχεις ως τραπεζίτης άλλων, ως αποθηκάριος ξένων κεφαλαίων, δηλαδή να γίνεις πολιτική μαριονέτα, σαν τα νησιά της Μάγχης και τις Παρθένες νήσους.

 Έχεις κάθε δικαίωμα βέβαια, να επινοήσεις την μεταφορά όλης της διαχειριστικής και ουσιαστικής ευθύνης, στην πληθυσμιακή ομάδα που θεωρείς κατάλληλη και άξια να σε κυβερνήσει. Ας πούμε, να ονειρεύεται ένα κράτος εργατών. Αν, εννοείται, καταφέρεις να συμπιέσεις το κράτος των αφοσιωμένων στον πλουτισμό τους, μειοψηφιών.

Αν το είχες στο μυαλό σου, πριν την 25 Ιανουαρίου, δεν γοητεύεσαι από τύπους σαν τον Βαρουφάκη, που είναι ένα ενδιαφέρον διανοητικό έντομο, που σε πείθει με τις ορμόνες και την διαλεκτική του. Ειδικά σε νεοθετικιστές που συγγράφουν αισιόδοξα σαν τον Κάρνεγκι και προφητεύουν τα προφανή, περνάς μαζί του καλά στην Αίγινα, αλλά τον κοιτάς με μισό μάτι. Μονίμως.

Πριν τη νεοΓερμανοκρατία, υπήρχε αμερικανοκρατία: τόσο χρυσόψαρο πιά;

Επιτροπή εργασίας, Γιουρογκρούπ, Σύνοδος Ευρωζώνης, Σύνοδος κρατών Ένωσης. Έως χτές, κι από το 2009 που άρχισαν να δυσφορούν και μας ζήτησαν εγγυήσεις, άρα Μνημόνια, επειδή οι προηγούμενοι ήταν δοτικοί και καίγονταν για μετρητά, από τα τέσσερα σκαλιά της Ένωσης (και το πέμπτο του ΔΝΤ) νόμιζες πως αρκούσε να πείσεις το ΔΝΤ (ή να το ξωπετάξεις) και να πείσεις την όποια τρόικα.

Επειδή, όποτε συνέβαινε στο παρελθόν να δανειστείς ή να διαπραγματευτείς, θεωρούσες πως ήταν αρκετό να πείσεις τους ελεγκτές και τους λογιστές των Επιτροπών.

Και ο Βαρουφάκης, σε έπεισε ότι έπρεπε να παίξεις κατενάτσιο, να εξαντλήσεις κάθε προθεσμία, να μη καταθέτεις προτάσεις, με μόνο σου αίτημα «θέλω να μιλήσω με τους Μεγάλους, εσείς είστε υπάλληλοι».

Κι όταν άρχισαν να σε παίζουν μαλακά και σε έδωσαν στη Μέρκελ ,έρριξες στους πάντες το βρίσιμο της αρκούδας. Θυμάσαι, φαντάζομαι, ποιόν έλεγες Ολανδρέου

 Μετά, πέρασες στη φάση του πολιτικώς διαφορετικού. Ησουν πλέον η εναλλακτική ελπίδα της Ευρώπης, οι Τρόικες σε έπνιγαν. Ήθελες πολιτική διαχείριση του αιτήματός σου.

Αποτέλεσμα: ακόμη κι όταν πέρασες τα τεστ του Γουόρκιν γκρούπ,αφού οι ίδιοι σου γράψανε τους όρους, και πίστεψες πως τέλειωναν τα βάσανά σου, εμφανίστηκαν από το πουθενά, ένα Γιουρογκρούπ με απόψεις, μια σύνοδος Ευρωζώνης και μιά Σύνοδος κρατών, που σε πελέκησαν.

Οπότε βγαίνουν οι οπαδοί σου, και ψελλίζουν πως πλέον ο Σύριζα έγινε ονομαστός στην Ευρώπη και στον κόσμο, πως έχεις συμμάχους, πως θα περάσεις νομοθεσίες του Τρίτου μνημονίου με αποκλειστικό στόχο να παζαρέψεις και πάλι.

Πριν τη νεοΓερμανοκρατία, υπήρχε αμερικανοκρατία: τόσο χρυσόψαρο πιά;

 Άφησες τις καταθέσεις να γλυστρήσουν, έκλεισες τις τράπεζες και προσδοκάς σε δόσεις. Ψελλίζεις πως κάτι θα κάνεις με τα κόκκινα δάνεια,ξεχνώντας πως υπάρχεις χάρη σε κάτι μαλάκες σαν κι εμένα που δίνουν το 80% του εισοδήματός τους, για να πρασινίσουν τα δάνειά μου,με μύριες προσπάθειες, κι αφού πέρασα περίοδο αναξιοπιστίας και «φιλικών» τηλεφωνημάτων από τα γραφεία που πούλησες τα δάνειά μου,επί τρία ολόκληρα χρόνια.

Επομένως, αν ισχύουν αυτά που υπονοούν οι υπουργοί σου και οι μυαλοπώλες σου, δεν πρέπει να πληρώσω πλεον δεκάρα τσακιστή από τις δόσεις μου. Μήπως και περάσω στο κόκκινο, και γλυτώσω.

Δεν κατάλαβες αρκετά που σε οδήγησαν οι εμπνευσμένοι σου συβουλάτορες. Κάθε φορά που θα μουλαρώνεις η θα καθυστερείς τα συμφωνημένα, ο Ντράγκης θα κλείνει την  στρόφιγγα.Και ακόμη ένας «ήρωας» θα προστίθεται στην πλειάδα των Αντιστασιακών σου. Και θα έρθει η ώρα που θα καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που παραμένεις δημοφιλής και θα σε ψηφίζουν. Ώσπου να βρούνε έναν Ευρωπαϊστή να συνενώσει την κεντροδεξιά και την δεξιά, ενώ η Ανταρσύα, ο Λαφαζάνης και οι εξοντωμένοι από τους τακτικισμούς σου, συμπήξουν ένα αριστερό μέτωπο.

Και θα σε λένε κεντρώο και δεν θα το πιστεύεις.

Ήδη, παραχωρείς στους Ανέλους έναν πιό ουσιαστικό ρόλο. Και ξεντρόπιασες τη Χρυσή Αυγή, που θα εξαπλωθεί στους γεωργούς και θα γίνει του Μεταξά το κάγκελο.

Πριν τη νεοΓερμανοκρατία, υπήρχε αμερικανοκρατία: τόσο χρυσόψαρο πιά;

Επειδή κυβερνάς κράτος που πρίν  γεννηθεί έπαιρνε δάνεια, μπορεί να μη έχεις υπηρεσίες, υγεία, παιδεία και πολιτισμό, αλλά έχεις ένα αβάντζο: ξέρεις τι έκαναν για να ξεμπλέξουν οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες, επί δύο σχεδόν αιώνες.

Οταν έσφιγγαν απελπιστικά τα πράγματα, είχαν δύο δρόμους: την εξόφληση των δανείων όσο γίνεται σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, και την αποξένωση εσόδων του κράτους υπέρ των δανειστών, όπως τότε με το μονοπώλιο.

Επίσης, όταν ήθελαν δάνεια για πολέμους ή έργα υποδομής, έφερναν μαζί με τους δανειστές, και διαχειριστές από το εξωτερικό. Ετσι έγινε η Αστυνομία, το ναυτικό, ο στρατός, οι σιδηρόδρομοι ,οι αποστραγγίσεις, η ύδρευση.

Και με τα πρώτα περισσεύματα, διόριζαν, διόριζαν, διόριζαν. Και τους περισσευάμενους, τους έστελναν στη διασπορα και στην ομογένεια. Οπως αρχαία Ελλάς.

Τουλάχιστον βελτίωσε κάπως το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζώμεν και εσμέν. Αλλά ξέχασα- πρέπει να ρωτάς τον Καμμένο.