aris: σχόλιο στο άρθρο “επτά φαμίλιες δοσίλογων που διαφεντεύουν την ελλάδα ως σήμερα”
Κερατών κερατίσματα που έλεε και η νόνα μου
Δε σε βλέπω καλά φίλε Δουδουμανιά.
Ενσπείρεις «καινά δαιμόνια» δηλαδή νέες ιδέες, κατηγορία που καταλήγει σε υποχρεωτική πόση κωνείου… χα χα
Καθότι η διασπορά “καινών δαιμονίων” απετέλεσε το βασικό κατηγορητήριο θανάτωσης και του Σωκράτη από την Αθηναϊκή δημοκρατία.
…Ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων, ἓταιρα δὲ καινὰ δαιμόνια, τούς τε νέους διαφθείρων…
Χα χα χα.
Γιατί από τους αποκάτω γινόταν τότε καλύτερα?
Είχα ένα συγγενή που δούλευε μάγειρας στους εδώ Ιταλούς.
Το τι κάρφωμα γινόταν από χωριανό σε χωριανό δε λέγετε.
Ξέρανε που υπήρχε οτιδήποτε φαγώσιμο και χαρακτηριστικά μια φορά έφαε μια σφαλιάρα που είδε τον ουρανό σφοντύλι, όταν του είπανε να πάει σε ένα σπίτι να φέρει 2 κουνέλια και αυτός αρνήθηκε ότι υπάρχουν.
Αν κάποιος δει αντικειμενικά χωρίς φανατισμούς την τότε κατάσταση θα καταλάβει ότι ένα κράτος δεμένο πολιτικά και θρησκευτικά ποτέ δε φτάνει σε εμφύλιο σπαραγμό αν το πράγμα δε βρωμάει από το κεφάλι.
Ελπίζω κάτι να έχουμε καταλάβει και να μη πάθουμε κάτι παρόμοιο, γιατί αν παρά τις εμπειρίες του παρελθόντος που έχουμε ξανασυμβεί, θα καταταγούμε στους κόπανους με σφραγίδα και γκαραντί ή με περικεφαλαία λαϊκότερα.
Κερατών κερατίσματα που έλεε και η νόνα μου
Δε σε βλέπω καλά φίλε Δουδουμανιά.
Ενσπείρεις «καινά δαιμόνια» δηλαδή νέες ιδέες, κατηγορία που καταλήγει σε υποχρεωτική πόση κωνείου… χα χα
Καθότι η διασπορά “καινών δαιμονίων” απετέλεσε το βασικό κατηγορητήριο θανάτωσης και του Σωκράτη από την Αθηναϊκή δημοκρατία.
…Ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων, ἓταιρα δὲ καινὰ δαιμόνια, τούς τε νέους διαφθείρων…
Χα χα χα.
Γιατί από τους αποκάτω γινόταν τότε καλύτερα?
Είχα ένα συγγενή που δούλευε μάγειρας στους εδώ Ιταλούς.
Το τι κάρφωμα γινόταν από χωριανό σε χωριανό δε λέγετε.
Ξέρανε που υπήρχε οτιδήποτε φαγώσιμο και χαρακτηριστικά μια φορά έφαε μια σφαλιάρα που είδε τον ουρανό σφοντύλι, όταν του είπανε να πάει σε ένα σπίτι να φέρει 2 κουνέλια και αυτός αρνήθηκε ότι υπάρχουν.
Αν κάποιος δει αντικειμενικά χωρίς φανατισμούς την τότε κατάσταση θα καταλάβει ότι ένα κράτος δεμένο πολιτικά και θρησκευτικά ποτέ δε φτάνει σε εμφύλιο σπαραγμό αν το πράγμα δε βρωμάει από το κεφάλι.
Ελπίζω κάτι να έχουμε καταλάβει και να μη πάθουμε κάτι παρόμοιο, γιατί αν παρά τις εμπειρίες του παρελθόντος που έχουμε ξανασυμβεί, θα καταταγούμε στους κόπανους με σφραγίδα και γκαραντί ή με περικεφαλαία λαϊκότερα.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.