
iloveithaki.gr, 14/9/2025
ο σεπτέμβρης προχωράει
τα σκάφη λιγοστεύουν
η θερμοκρασία πέφτει
τα φύλλα πέφτουν
οι τουρίστες φεύγουν
ο τραμπ παραπαίει
οι ακροδεξιοί αγριεύουν
η γαλλία και η αγγλία σε αναβρασμό
η γερμανία βουλιάζει
στην ουκρανία αίμα
στη γάζα αίμα
ο πούτιν και ο σι τζινπινγκ
θέλουν να ζήσουν 150 χρόνια
για να προλάβουν κι άλλους πολέμους
κι άλλους εργάτες
κι άλλη αγορά
στη μεσόγειο
λα νίνια λέει φέτος
λες κι όταν δεν την είχαμε
προκόψαμε
ντάνιελ, ιανός, μπάλλος
νερά, λάσπες, φτώχεια
κι εδώ
ο μητσοτάκης ανοιχτοχέρης στα ψίχουλα
λεφτά για το κράτος το επιτελικό
ποιον να πρωτοταΐσει
τους δικούς του
τους δικαστικούς
τους δημοσιογράφους
τους φραπέδες
τις φεράρι
εκλογές;
αν δεν πάει χειμώνα
πάει κατά διαόλου
φτώχεια
δυσοδεία
πλειστηριασμοί
κρύο
λα νίνια
οι άλλοι;
ανδρουλάκης λίγο
βελόπουλος χάνει
κκε ανεβαίνει
συριζα, ζωή, κασελάκης, νεαρ
βουλιάζουν
φως δεν βλέπω
νέα κόμματα;
καρυστιανού, τσίπρας, σαμαράς
θέλουν λεφτά, δουλειά, χρόνο
κανείς δεν έχει
κι ο χειμώνας έρχεται
βαρύς
παράθεμα:
«να μπορούσαμε τουλάχιστον να πέφταμε σε χειμερία νάρκη»
Πετούν γεράκια απ’ τις φωλιές
Την τρομαγμένη μας ζωή να δουν εικόνα
Σαν τις παλιές αμαρτωλές
Που δεν τους στάθηκε αγκαλιά ούτε κρυψώνα
Κάτω απ’ την άρρωστη βροχή
Στις εθνıκές των φορτηγών με τα ψυγεία
Το μαύρο λάδι απ’ την ψυχή
Δεν καίει για κάτι που να μοιάζει μ’ ευλογία
Δι’ Ευχών των Αγίων ημών
Στους ναούς των μεγάλων λυγμών
Δι’ Ευχών των Αγίων της γης
Ορατής και αοράτου πληγής
Δι’ Ευχών των Αγίων που κλαις
Που μπορείς σ’ αγαπάω να λες
Δι’ Ευχών των Αγίων κι Αεί
Με Θεού πνοή
Κοιτάω τον ήλιο απ’ το βουνό
Κι οι δυναμίτες της ψυχής μου σπαν’ την πέτρα
Που εγώ να τρέξω ξεκινώ
Μες’ της παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα
Με χαραγμένα τ’ αρχικά
Όνομα και αίμα και φυλή κι αρχαία τείχη
Και μ’ ένα δέμα ελληνικά
Θα γράψω, κόσμε, τους χρησμούς μου με το νύχι.
Δι’ Ευχών των Αγίων ημών
Στους ναούς των μεγάλων λυγμών
Δι’ Ευχών των Αγίων της γης
Ορατής και αοράτου πληγής
Δι’ Ευχών των Αγίων που κλαις
Που μπορείς σ’ αγαπάω να λες
Δι’ Ευχών των Αγίων κι Αεί
Με Θεού πνοή