iloveithaki.gr, 2/11/2025
ένα, βιωματικό άρθρο γνώμης του νιόνιου του μανιά του μήδη
εδώ ζούμε.
εδώ παλεύουμε όλοι.
ο μάστορας που τρέχει για να ταΐσει τα παιδιά του.
ο τεχνικός που τρέχει με το κατσαβίδι στο χέρι, να μη μείνει κανείς χωρίς ίντερνετ.
ο ξυλουργός που θέλει να πάει μπροστά, αλλά φοβάται το δάνειο, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι.
οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σπίτια, στα καΐκια, στα μαστορέματα.
και κουράζονται, μα συνεχίζουν.
και ο δήμος.
κι αυτός άνθρωποι είναι. μετράνε ευρώ και ανάγκες.
κι ο βιολογικός, κι ο πολιτισμός, κ η ύδρευση
ένα χαντάκι εδώ, μια λακούβα εκεί.
θέλουν να τα κλείσουν όλα, αλλά τα λεφτά δεν φτάνουν.
και δεν είναι από κακή καρδιά.
είναι που τα ταμεία μικρά
και οι υποχρεώσεις μεγάλες.
μην τους ρίχνουμε βάρος που δεν είναι δικό τους.
πάνω απ’ το χωριό
είναι η νομαρχία
και πιο πάνω η αθήνα
και μετά η ευρώπη.
κι αυτοί εκεί πάνω έχουν τα κουμπιά.
εκεί είναι τα κοντύλια.
εκεί οι αποφάσεις.
εδώ μένουν οι ευχές και τα χρέη.
μα και το φιλότιμο.
εδώ μένει ο άνθρωπος που λέει
“θα έρθω αύριο, αδερφέ, κάνε λίγο υπομονή”.
εδώ μένει η μάνα που κάνει λογαριασμό στο σούπερ μάρκετ και σφίγγει τα δόντια.
εδώ μένει ο παππούς που λέει
“μην τσακώνεστε. κρατήστε τον τόπο”.
κι ο τόπος κρατιέται έτσι.
με λίγη υπομονή.
με σεβασμό.
με ανοχή για τον διπλανό που παλεύει.
όχι να βιαζόμαστε να βρίσκουμε φταίχτες.
όχι να σηκώνουμε δάχτυλο.
η ζωή στα νησιά είναι δύσκολη.
ο χειμώνας μακρύς.
το καλοκαίρι τρέλα.
κι η καρδιά πάντα στη μέση.
θέλει στήριξη.
από κάτω προς τα πάνω
και από πάνω προς τα κάτω.
ο δήμος δίπλα μας.
κι εμείς δίπλα στον δήμο.
κι ας φωνάξουμε όλοι μαζί — όχι ο ένας στον άλλον —
προς τα πάνω:
δώστε στα νησιά ανάσα.
δώστε στα νησιά εργαλεία.
δώστε μας ευκαιρία, όχι εμπόδια.
κι εμείς εδώ, θα κάνουμε τα λίγα που μπορούμε.
ήρεμα.
με σεβασμό.
να μένουν τα παιδιά.
να μη μαραθεί ο τόπος.
σιγά σιγά.
όπως παλιά.
και όπως πρέπει.
γιατί στη ζωή δεν θέλει μόνο δύναμη.
θέλει και καλοσύνη.
κι αυτό το έχουμε.
και δε μας το παίρνει κανείς.
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
Δεν μιλάν με τον καιρό
Μόνο πέφτουν στα ποτάμια
Για να πιάσουν τον σταυρό
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
Κυνηγούν εναν τρελό
Τον επνίγουν με τα χέρια
Και τον καίνε στον γυαλό
Έλα κόρη τησ σελήνησ
Κόρη του αυγερινού
Να χαρίσεισ στα παιδιά μασ
Λίγα χάδια του ουρανού
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
Κυνηγάνε τουσ αστούσ
Πετσοκόβουν τα κεφάλια
Απο εχθρούσ και απο πιστούσ
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
Κόβουν δεντρολιβανιέσ
Και στολίζουν τα πηγάδια
Για να πέσουν μεσα οι νιέσ
Τα παιδιά μεσ τα χωράφια
Κοροιδεύουν τον παπά
Του φοράνε ολα τα άμφια
Και το παν στην αγορά
Έλα κόρη τησ σελήνησ
Έλα και άναψε φωτιά
Κοίτα τόσα παλικάρια
Που κοιμούνται στη νυχτιά
Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη
Τουσ προγόνουσ τουσ πουλούν
Και οτι αρπάξουν δεν θα μείνει
Γιατι ευθύσ μελαγχολούν
