σχόλιο στο άρθρο ““αγάντα” θιακέ (upd)”
Συντάκτης: aris
Ουφ ορε πατριώτη είπα να μη συνεχίσω αλλά δε μπόρεσα.
Και όχι τίποτις άλλο αλλά θα κάμω προθέρμανση, θα αγριέψω και μετά με τους άλλους πώς θα υπομονέψω??
Παρά του ότι χρόνια και ζαμάνια τα τρώω στη μάπα (επί το λαϊκότερο και με το συμπάθιο) όλα αυτά, πώς διάολο να τα ανέχεσαι καθημερινά?
Εσύ την έπαθες σαν τον πατέρα μου που ναυτικός γαρ είχε κάμει όνειρο της ζωής του να βγεί στη σύνταξη, να πάρει τη «γριά» του και να κάτσει στο νησί αφήνοντας τον Πειραιά με το ωραίο του γραφείο που του είχε έτοιμο η εταιρεία, (ήταν στην ουσία στέλεχος) και τον παρακαλάανε για χρόνια να συνεχίσει στη στεριά.
Τόνε γλέπω λοιπόνε μετά λίγα χρόνια που ήρτα με άδεια, καθιστό κάτου από την κληματαριά να καπνίζει και να λύνει σταυρόλεξα.
Για δεν πας κανιά βόλτα μέχρι τη πλατεία να πεις καμιά κουβέντα να περάσει η ώρα σου του λέω και κάθεσαι και καπνίζεις?
Και με ποιόν να κουβεντιάσω παιδάκι μου λέει??
Έκαμα το απογευματινό μου μπάνιο και τόνε πήρα παρέα να πιούμε το ουζάκι μας γεμάτος απορία!
Τώρα που εγώ έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα μου λυθήκανε οι απορίες. Χα χα χα.
Αλλά τι κάμω? Πάω στη πλατεία μόνο για να ακούω και να λύνω γρίφους, πώς δηλαδή λέγεται και που αποσκοπεί οποιαδήποτε μαλακία που ακούω.
Είναι σαν το σταυρόλεξο που έλυνε ο πατέρας μου μονάχος. Όμως υπάρχει πλεονέκτημα, γνωρίζω τι παίζει μπάλα γύρω μου!
Ευχαρίστησή μου (γιατί έγινα και εγώ κουρλός):
Τη βρίσκω με ό,τι χουνέρι παθαίνει ο καθένας που το έχω προβλέψει, αλλά επειδή είμαι ξένος «άρα μακάκας» εισπράττω ειρωνεία από την άποψή μου, είτε δεν έχω μιλήσει καθόλου γιατί άμα μιλήσω μετά με λένε και γρουσούζη.
Αυτή τη στάση μου την συμβούλεψε ένας φίλος από το δίπλα νησί που κάνει το ίδιο.
Παντού τα ίδια φίλε, εφαρμόζω λοιπόν την ομοιοπαθητική για να μην χάνω!
Έχει και αυτή η μέθοδος το ενδιαφέρον της και τα καλά αποτελέσματά της, αν και ώρες – ώρες νοιώθω ότι στερείται λίγο ηθικής.
Ξέρεις ρε φίλε δε μπορώ να βλέπω τον άλλονε να πέφτει στο «γκρεμό» και να μην του έχω πει τίποτα.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα
άσχετο:
μια φορά είπα σ ένα μηχανικό
– κάνετε σαν και δεν θα ξαναδείτε λεφτά, σαν αλαμπαχτά, αρπάζετε όσο μπορείτε πιο πολλά.
και μου απάντησε
– δεν φτάνει που σκεπάζουμε ούλες τσι παρανομίες σας
δ.δ.μανιάς
One Comment
aris
Να σου συνεχίσω τα «μια φορά»?
Μια φορά απάντησε πολεοδομία εγγράφως σε κάποιον που κατάγγειλε ότι οι βοηθητικοί χώροι ημιυπόγειου έγιναν κανονικό διαμέρισμα που τον ενοχλούσε σαν όμορο:
«Κατόπιν αυτοψίας δεν απεδείχθησαν έπιπλα εντός αυτού»!
Έχω δει το έγγραφο με τα μάτια μου.
Θέλεις και μηχανικό?
Ξέρετε κ. aris δυστυχώς δεν μπορέσαμε να βγούμε στο δρόμο ένα μέτρο, δεν έφτανε το οικόπεδο για οικοδόμηση και το πήραμε από εσάς.
Αυτό προφορικά. Χα χα χα
Και άλλο προφορικά:
Πολεοδομία κοιτώντας οθόνη υπολογιστή:
Εδώ έχω την περίπτωσή σας κ aris αλλά επειδή η κλίμακα μεγέθυνσης της αεροφωτογραφίας είναι μικρή δεν μπορώ να υπολογίσω επακριβώς την καταπάτηση του επαρχιακού δρόμου!
(Ό,τι ελέχθη προφορικά βέβαια μπορείτε ελεύθερα να τα απορρίψετε σαν κακόβουλες προθέσεις μου. Με πιάνουν κακοβουλίες κάπου – κάπου το παραδέχομαι. Ήμαρτον συνάνθρωποι)!
Γιατί εφαρμόζω την ομοιοπαθητική ρε φίλε, νομίζεις ότι στα ξαφνικά κουρλάθηκα???
Να σου κάμω μια ερώτηση όμως?
Έχεις δει κανέναν από όλους αυτούς που «κονόμησαν» με τέτοιους τρόπους, να ξέρει να ζήσει?
Ξέρεις τι έλεε ο νόνος μου?
Ανεμομαζώματα – ανεμοσκορπίσματα …
Αγάντα ορέ!
Υ.Γ.
Κάποτε λοιπόνε έγινε καταγγελία βιασμού από ένα νεαρόνε.
Και καλά του λέει ο Εισαγγελέας αφού ήτανε μεσόκοπος ο βιαστής, εσύ γιατί δεν έτρεξες να του ξεφύγεις, σου ήταν εύκολο νομίζω.
Έ όχι και εύκολο κ. Εισαγγελέα μου, πώς να τρέξω με τσι γόβες μέσα στα χωράφια???
(Αυτό το συνδέετε όπως θέλετε με τα προηγούμενα. Εγώ το συνδέω με την συνήθη σχέση πολίτη, υπηρεσιών και νόμου).
Και το πρόβλημα είναι οι γόβες!
Άλλοι τσι φοράνε ενσυνείδητα και αλλουνώνε τσου τσι φοράνε με το ζόρι.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα